UAE-aanwinst Rune Herregodts: 'Het is beter dan in je zetel liggen, maar topsport is ongezond, hè'

In de eindejaarsspecial van Wieler Revue (die hier te bestellen is) blikten we uitgebreid terug op de tweede zege van Mathieu van der Poel in Parijs-Roubaix, vroegen we manager Alex Carera naar zijn band met Tadej Pogacar en spraken we Bart Lemmen. Verder vroegen we nieuwe UAE-aanwinst Rune Herregodts naar zijn studie Geneeskunde. Dat lees je hier alvast.

Herregodts kiest voor de sport

Tom Dumoulin en Rune Herregodts hebben één ding gemeen: hun interesse in de Geneeskunde. Wat ze niet gemeen hebben? De Nederlander werd uitgeloot en kon zodoende nooit beginnen aan de studie, terwijl de Belg wél werd toegelaten. Dumoulin heeft meermaals gezegd dat hij de Giro d’Italia wellicht nooit had gewonnen als het anders was gelopen, maar bij Herregodts kwam de sport boven de studie te staan op het moment dat er een keuze gemaakt moest worden.

"Na mijn middelbare school twijfelde ik tussen fysiotherapie of geneeskunde", herinnert Herregodts zich. "Achteraf was die eerste studie makkelijker te combineren geweest met een topsportloopbaan. Een stage voor geneeskunde duurt twee jaar, waardoor het onmogelijk is om te doen als je zo vaak weg bent. Daardoor heb ik mijn studie stopgezet in 2022."

Sportarts

De eerste vier jaar, toen er voornamelijk theorie werd onderwezen en hij de studie van op afstand kon volgen, rondde Herregodts naar behoren af. "Theorievakken kun je opsplitsen, maar dat gaat op een stage niet. Of ik het ooit ga afronden? Zeg nooit, nooit. Het hangt er waarschijnlijk vanaf hoelang mijn wielerloopbaan gaat duren. Na zes jaar studie zou je nog een specialisatie kunnen kiezen."

"Ik wilde graag de kant van sportarts opgaan, misschien zelfs in de wielersport. Tot een paar jaar geleden had een arts ook veel te zeggen over training en voeding, maar hun rol is beperkter geworden door de komst van specialisten. Daarom werd mijn gevoel bij het worden van sportarts minder. Ik weet niet precies wat ik had gekozen."

Af en toe komt zijn opgedane kennis van pas in de wielersport. Zo ervaart hij dat hij makkelijker communiceert met de medische staf, omdat hij beter weet hoe het menselijk lichaam werkt dan de gemiddelde renner.

"Het belangrijkste is echter dat ik nooit de druk heb gevoeld om wielerprof te worden. Ik dacht: ik word sowieso arts en als het meezit word ik profrenner. Wat ook helpt is dat ik heb geleerd om wetenschappelijke artikelen te lezen. Dat ik de pseudowetenschap weet te onderscheiden van goed onderbouwde wetenschap."

"Het is in de WorldTour niet per se nodig dat je daar als renner mee bezig bent, maar ik vind het leuk om me daarin te verdiepen. Zeker in mijn jaren bij Sport Vlaanderen-Baloise was ik meer op mezelf aangewezen wat betreft hoogte- of hittetrainingen."

Topsport ongezond

Echt diepgaande gesprekken met de medische staf van Intermarché-Wanty heeft Herregodts niet. Eerder gaat het over het opleidingssysteem in andere landen dan over specifieke zaken gerelateerd aan sportgeneeskunde.

"Nee, we hebben ook geen discussies over de gevaren van topsport. Het is beter dan in je zetel liggen en niets doen, maar topsport is extreem. Het is beter dan in je zetel liggen, maar het is ongezond, hè. Ze doen niet voor niets onderzoek naar de effecten van extreme inspanningen op je hart. Als je topsport vanuit een gezondheidsbril analyseert, moet je zeggen dat het niet ideaal is."

"Als je in een meerdaagse ronde zit en de dag nadien weer moet fietsen, wordt alles vluchtig. Het moet opgelost worden, terwijl je tegen een ‘normaal’ persoon zegt dat hij of zij tijd moet nemen. Veel van de beslissingen die worden gemaakt zijn niet hetzelfde als die van een alledaagse arts. Het is niet dat ik het als conflict ervaar, want je aanvaardt de gevaren van een profrenner gewoon."