Analyse | Jorgenson zet zich definitief naast Vingegaard en Van Aert als leider van Team Visma | Lease a Bike

Matteo Jorgenson won voor de tweede keer Parijs-Nice. Daarmee zet de Amerikaan zich definitief tussen de grootste leiders van de ploeg. 

Jorgenson

Bart Lemmen vertelde eind vorig jaar tegen Wieler Revue over de kopmannen van Team Visma | Lease a Bike. "Ze zijn zowel formeel als informeel de absolute leiders van onze ploeg", vertelde de Nederlander over Wout van Aert en Jonas Vingegaard. In eerste instantie noemde hij Matteo Jorgenson nog niet, maar toch voegde hij snel eraan toe dat ook de Amerikaan grote indruk op hem had gemaakt.

Miguel Indurain

Dat deed Jorgenson vanaf het eerste moment dat hij binnenkwam. "Iemand met leiderschapskwaliteiten", aldus Frans Maassen in het voorjaar van vorig seizoen tegen Wieler Revue. Jorgenson heeft nadien weer een stap in zijn ontwikkeling gezet: fysiek, maar vooral mentaal. Zonder omwegen vertelt hij te willen proberen om voor het klassement te gaan in een grote ronde. En als het over het Vlaamse voorjaar gaat is Jorgenson duidelijk: 'I'd love to win.' Zelf welteverstaan.

Die houding van Jorgenson valt ook kenners uit het peloton op. Bradley Wiggins vergelijkt het aura van Jorgenson met dat van Miguel Indurain en is ervan overtuigd dat hij zelfs kopman Jonas Vingegaard kan overvleugelen. In Het Nieuwsblad schrijft Marc Sergeant in zijn column het volgende: "De manier waarop Matteo Jorgenson Parijs-Nice naar zijn hand heeft gezet, was indrukwekkend."

"In de slotrit zat hij snel geïsoleerd en begonnen ze hem langs alle kanten te bestoken en je ziet hem denken: ‘Allemaal goed en wel, straks op de Col d’Èze rijd ik jullie er toch af’. En zo geschiedde." In het interview na afloop zei Jorgenson dat hij moeilijke momenten had gekend, maar toch, hij had alles een week lang onder controle.

Initiatief

Het is hetzelfde beeld als we in de weken voorafgaand aan Parijs-Nice zagen. Natuurlijk, Team Visma | Lease a Bike won met Vingegaard en Olav Kooij, maar de nodige renners waren ook niet op hun topniveau. Zoals was te zien in de Spaanse gravelkoers Clásica Jaén en tijdens het openingsweekend. De conclusie vaak: we reden achter de feiten aan.

Wie dat niet deed: Jorgenson. Hij nam initiatief, zat als enige renner van de ploeg altijd vooraan op de cruciale punten in het openingsweekend en maakte in Parijs-Nice actief jacht op bonificatieseconden. Nog meer dan vorig jaar rijdt Jorgenson rond met een ongebreidelde dosis aan zelfvertrouwen. En daar ontbrak het al niet aan bij hem.

Jorgenson legde vorig jaar zomer in gesprek met Wieler Revue uit hoe dat zo gegroeid is. "Veel leiderschapskwaliteiten beginnen met het geloof in eigen kunnen. Je kunt teamgenoten vragen of ze iets voor je willen doen en ze overtuigen om hun leven op het spel te zetten voor je, maar dan moet je wél zelf het vertrouwen hebben dat je een mooi resultaat kunt behalen. Dat vertrouwen is pas de laatste twee jaar gegroeid bij mij."

Sneeuwbal

Vooral doordat hij in zijn laatste jaar bij Movistar zijn ontwikkeling in eigen hand nam. "Ik nam de verantwoordelijkheid voor mijn eigen prestaties door allerlei zaken qua voeding en training zelf te regelen. Toen ik een hoog niveau haalde, wist ik dat het kwam door het werk dat ik er zelf had ingestopt. Dat gaf vertrouwen dat ik het kon en dat ik begreep hoe het werkte. Ik heb volop geïnvesteerd om dat vertrouwen te krijgen."

"En als de bal eenmaal aan het rollen is en je presteert op het niveau waarvan je altijd droomde, wordt het vanaf dan een stuk makkelijker. Als je op hoog niveau bent, is het niet moeilijk om vertrouwen in jezelf te hebben. Je werkt hard, maar presteert ook. Je krijgt constant de feedback voor jezelf dat je goed bezig bent."

In Het Laatste Nieuws vertelde Jorgenson onlangs dat ze binnen Team Visma | Lease a Bike de manier van koersen van Mathieu van der Poel tot in de puntjes hebben geanalyseerd.

Wordt Team Visma | Lease a Bike in het voorjaar weer weggereden door Van der Poel en/of Pogacar, dan krijgt Jorgenson die uitspraak vast als een boemerang om de oren, maar wil je de top verslaan dan begint alles bij geloof in eigen kunnen. Dat kan Jorgenson niet ontzegd worden. Kijk dus niet gek op dat hij de koers gaat maken in het Vlaamse voorjaar, nog voordat de twee besten dat doen.