Michael Matthews was 'een puinhoop' na tweede plaats in Milaan-Sanremo vorig jaar: 'Die koers gaat voor mij tot persoonlijk niveau'

Matthews noemde Milaan-Sanremo 2024 in gesprek met Wieler Revue een van de grootste teleurstellingen van zijn loopbaan. Het was een resultaat waar Matthews een flinke tijd niet goed van was. “Het was zwaar, omdat Milaan-Sanremo voor mij meer is dan een wielerkoers."

Een puinhoop

Het is voor de in Monaco woonachtige Matthews namelijk zijn thuiswedstrijd. "En van de Monumenten is het de koers die me het beste ligt. Alles verliep goed tot de laatste 25 meter en mijn bril afvloog en mijn wiel raakte… Het duurde lang voordat ik over die teleurstelling heen was. Eigenlijk pas tot de ochtend van de Ronde van Vlaanderen."

{{ trans('customs.newsletter_signup.responsemsg') }}

{{ trans('customs.buttons.signup') }}

Vul een geldig emailadres in. {{ errors . email[0] }}

Tussendoor reed Matthews toen nog de E3 Saxo Classic, Gent-Wevelgem en Dwars door Vlaanderen, maar ervan genieten deed de Australiër niet. "De koersen na Milaan-Sanremo was ik met mijn hoofd overal, behalve bij de koers. Ik wilde eigenlijk niet koersen. Eerlijk gezegd was ik op dat moment een puinhoop."

"Milaan-Sanremo is voor mij niet alleen een koers waar ik een vinkje achter hoop te zetten, maar die koers gaat voor mij tot persoonlijk niveau. Deze duurde een stuk langer om te slikken dan andere tweede plaatsen."

Peter Sagan

Relativeren is voor Matthews niet per se makkelijker geworden door de jaren heen. Hij realiseert zich dat de kansen niet oneindig zijn om een Monument te winnen. “Het was cool om afgelopen winter met Peter Sagan te praten over de ‘old times’, maar hij zei ook: ‘Milaan-Sanremo… Die mis ik ook op mijn palmares.’ Ik besef dat ik niet zoveel kansen meer ga krijgen."

Al geniet de kopman van Team Jayco-AlUla nog met volle teugen van de sport. "Ik zet geen tijd op mijn loopbaan, hoor. Ik heb me eigenlijk nooit beter gevoeld dan nu. Ik ga sowieso door tot ik het niveau niet meer heb om mee te doen om de zeges. Mijn vrouw plaatst me altijd in het perspectief van Alejandro Valverde. Hij ging door tot hij niet meer kon en mijn vrouw zegt dat ik ook zo ben."

Ieder jaar leren we nieuwe dingen over hoe we ons kunnen verbeteren, maar de belangrijkste kwaliteit die ik heb: weinig renners in het peloton houden meer van deze sport dan ik. Het is wat ik leef, wat ik adem. Ik ben zo gepassioneerd door de fiets dat ik zo lang mogelijk wil doorgaan."