Jip van den Bos keek met dubbel gevoel naar doorrijden duizelige Vingegaard: 'Ik kan zeggen: dat risico is het simpelweg niet waard'

In Giro d'Italia-special van Wieler Revue, die binnenkort uitkomt, vertelt ze over die periode. Van den Bos: "Het was voor mij lastig, maar ik voelde me wel bijgestaan door mijn ploeg Jumbo-Visma. Alleen kon de wielerwereld me eigenlijk niet helpen. Meestal ben je er naar twee weken weer, maar in de wielersport komt het toch best vaak voor dat een hersenschudding langer duurt."

Aanstellen

Van den Bos is niet het enige voorbeeld van een renner of renster die lang met een hersenschudding heeft rondgelopen. Zie ook een Taco van der Hoorn. Van den Bos: "Er is tegenwoordig meer bewustzijn over die langdurige hersenschuddingen, maar het blijft een moeilijk iets. Het begint bij de renners en rensters zelf."

{{ trans('customs.newsletter_signup.responsemsg') }}

{{ trans('customs.buttons.signup') }}

Vul een geldig emailadres in. {{ errors . email[0] }}

"Je moet het serieus nemen, en dat vond ik in het begin heel moeilijk. In het begin dacht ik ook: stel je niet aan. De ploeg of de UCI kan zeggen dat je moet oppassen, maar alles begint bij jezelf."

Jonas Vingegaard

De Eurosport-analiste annex commentator weet hoe lastig het is om in koers een afweging te maken, maar keek met een dubbel gevoel naar Jonas Vingegaard in Parijs-Nice. De Deen reed na een valpartij door, terwijl hij duizelig was. Nadien werd geconstateerd dat hij inderdaad een lichte hersenschudding had en hij langer van de fiets moest blijven dan gehoopt.

Van den Bos: "In koers is het lastig. Dan ligt de verantwoordelijkheid in mijn ogen bij de renner. Je moet het zelf niet willen. Als ik dat hoor, denk ik: je haalt jezelf zoveel op de hals. Als je stopt en je neemt twee weken rust, dan is er niets aan de hand. Maar door verder te rijden neem je het risico dat het langer blijft spelen. Ik kan zeggen: dat risico is het simpelweg niet waard. Stap er gewoon uit."

Duizelig

"Eén koers is niets ten opzichte van een jaar lang revalideren. Het komt door mijn eigen ervaring, maar ik vind het gewoon dom om door te rijden. Alleen ja, ik had dat bewustzijn eerst ook niet. De UCI heeft kaartjes ontwikkeld met vragen die je als ploegleiding moet stellen na een valpartij. Dan mag een renner pas door. Op zich goed bedacht, maar vaak val je, pak je je fiets en ben je weg voordat de ploegleider bij je is."

"Dat bewustzijn moet bij de renner liggen. Die moet denken: ik wil niet opstappen als ik duizelig ben, omdat ik niet het risico wil nemen om langdurige klachten te houden."