/https%3A%2F%2Fcdn.pijper.io%2F2025%2F04%2FLKzCstDTewEma81744034305.jpg)
Van der Poel leek tot de tweede keer Oude Kwaremont de evenknie van Tadej Pogacar, maar na de aanval van Tadej Pogacar liepen de benen volledig leeg en moest Van der Poel zelfs alle zeilen bijzetten om jongens als Wout van Aert en Mads Pedersen te volgen. Koersprofessor Marc Sergeant is in het Het Nieuwsblad streng over de manier van koersen van Van der Poel.
Geen excuses
Al waren er excuses: Van der Poel kwam in aanloop naar de Eikenberg ten val en was eerder in de week drie dagen stevig ziek geweest. "De kans is groot dat zijn val richting Eikenberg en zijn ziekte vorige week er iets mee te maken hebben, maar Van der Poel verliest deze Ronde voor mij niet op de derde en laatste passage van de Oude Kwaremont. Het loopt al eerder fout."
Het ging volgens De Koersprofessor mis in de positionering. "Tot tweemaal toe overkomt Van der Poel iets wat hem heel zelden overkomt. Eerst zit hij te ver op de tweede keer Oude Kwaremont, nadien opnieuw op de Stationsberg. Telkens is hij slecht gepositioneerd, terwijl hij weet dat hij met Pogacar maar één man in de gaten moeten houden. Dat is zo atypisch."
Imposant
Van der Poel kon het herstellen, maar het waren wel onnodige inspanningen. "Hij herstelt dat even vaak in een mum van tijd. Op de Kwaremont zelfs op een imposante wijze. Zoals hij daar een versnelling plaatste, hij moet daar een paar kasseien los uit de weg gereden hebben. Maar dat kost hem wel telkens krachten."
En tegen Pogacar moet hij nu eenmaal 110 procent in orde zijn. "Krachten die hij wellicht te kort komt als Pogacar bij de laatste keer Kwaremont nog eens uithaalt. En ook opvallend: meteen zag je dat dat Van der Poel een mentaal krakje gaf. De gretigheid en speelsheid die hem doorgaans kenmerken, waren plots ook ver weg."
- Cor Vos