/https%3A%2F%2Fcdn.pijper.io%2F2025%2F04%2FKrJTauluULn0DT1744721058.jpg)
In de wetenschap noemen ze het N=1 en dat is geen bewijs, maar zwaargewicht Søren Waerenskjold won dit seizoen verrassend Omloop Het Nieuwsblad. De Noor is in dienst van de Scandinavische ploeg Uno-X Mobility. Daar werkt ook trainer Olav Bu, en die gelooft in een nieuwe aanpak.
Trainer Uno-X voorziet zwaardere wielrenners
Daarvoor moeten we eerst even duiden wat de voedingsrevolutie in het wielrennen in het kort inhoudt. Sinds enige tijd is men erachter gekomen dat wielrenners altijd te weinig gegeten hebben. Het benzinelichtje stond bij veel wielrenners vrijwel constant aan, en dan heb je dus geen reserves. Het is beter om de tank vol te hebben, om in de auto-metafoor te blijven.
Daar komt bij dat de ontwikkeling van de voeding zeker niet heef stilgestaan. De gels die tegenwoordig in koers worden gebruikt, bestaan zowel uit een fructose- als glucosedeel. Het zorgt ervoor dat een renner veel meer koolhydraten kan opnemen per uur. De tank wordt steeds aangevuld en raakt steeds minder leeg.
Kortom, in het wielrennen is men erachter gekomen dat power toch ook wel belangrijk is, en niet (alleen) een zo laag mogelijk gewicht. Dat betekent niet dat we binnenkort alleen maar Jerommekes - of zelfs rondbuikige Lambiks - zullen zien rondrijden, maar volgens Bu gaat er wel degelijk wat veranderen.
"Ik denk inderdaad dat door de ontwikkelingen op het gebied van voeding van de afgelopen vijf jaar het gewicht van renners toe zal gaan nemen de komende jaren. En dat dat voor een stijging van het aantal watts per kilo gaat zorgen. Op een juiste manier fuelen zorgt en ondersteunt op zoveel manieren de groei in vermogen. Die groei is zoveel is veel voordeliger dan het 'probleem' van de extra massa die het oplevert", aldus Bu in Velo.
Op broccoli rij je geen berg op
Zijn renners varen er dus wel bij. Waerenskjold leed al nooit honger. Gezond verstand, volgens hem. "Ik heb nooit zoveel over gewicht nagedacht. Ik at wat ik wilde. En dan niet alleen 'groen spul', maar ook koolhydraten, vet en suiker. Ik hou ervan, het geeft me veel energy. Je rijdt een berg niet op een broccoli op, het is de suiker die je naar de top brengt."
Jonas Abrahamsen, een andere renner van Uno-X, is ervaringsdeskundige van beide methodes. Hij was heel licht, maar dat werkte voor hem totaal niet. Hij werd fors zwaarder - wel 20 kilo - en zie... In de afgelopen Tour reed hij in de bolletjestrui en viel hij continu aan.
"Ik was eerst oldschool en probeerde zo weinig mogelijk te eten. Dan kwam ik bijna om van de honger als ik thuiskwam van training. Ik ben er een stuk beter van geworden nu ik zowel voor als tijdens training genoeg eet. Op die manier herstel je veel beter en je eet ook niet twee keer zoveel na afloop van de training als je bent uitgehongerd", besluit Abrahamsen.
- Cor Vos