Simon Clarke over Amstel 2019-zege Van der Poel: ‘Doe ik die sprint nog tien keer, verlies ik nog tien keer van Mathieu’

“De Amstel Gold Race van 2019 is heel speciaal voor me”, vertelt Simon Clarke met een glimlach. De Australiër was die dag de nummer twee achter Mathieu van der Poel. Na een van mooiste comebacks in de wielersport ooit. “Het is best gek, want normaal krijg je geleerd niet tevreden te zijn met een tweede plaats.”

Overwinning

Clarke beseft echter dat hij zonder Van der Poel überhaupt nooit tweede was geworden. “Samen met Bauke Mollema reed ik de longen uit mijn lijf, maar we konden niemand terugpakken. Ik dacht: we gaan sprinten voor plek zes en zeven, en dat is het dan. Maar ineens werden we bijgehaald door Mathieu en vijf andere renners. Ik was bang om mijn top 10-notering te verliezen. Het verschil tussen achtste en twaalfde worden is vrij groot.”

{{ trans('customs.newsletter_signup.responsemsg') }}

{{ trans('customs.buttons.signup') }}

Vul een geldig emailadres in. {{ errors . email[0] }}

In de slotkilometer bleek ineens een podiumplaats nog tot de mogelijkheden te behoren. “Dat was enkel door wat Mathieu die dag deed. Je zag het niet op televisie, want op anderhalve kilometer van de meet was het beeld bij Alaphilippe en Fuglsang, maar daar lag een stuk dat smerig opliep. Door Mathieu gingen we daar zo snel… We sprintten puur door hem voor het podium. Het voelde als een overwinning, want zonder zijn bijdrage was ik maximaal zesde geworden.”

Het was een raar gevoel, erkent Clarke. “Ik heb nooit een gevoel van teleurstelling gehad dat ik niet won. Gek, want normaal ga je denken wat je verkeerd hebt gedaan. Maar als ik die sprint tegen Mathieu nog tien keer doe, verlies ik ‘m nog tien keer. Het lag helemaal niet meer in mijn controle, ik had vooral geluk dat Mathieu in mijn groep zat.”

Uitbarsting

2019 was het eerste jaar van Van der Poel op de weg. “Natuurlijk kende ik hem al. Het was misschien zijn eerste jaar, maar hij had al enorme impact gemaakt. We wisten allemaal hoe goed hij was. Ik dacht daarom: hij is mijn gids naar het beste resultaat mogelijk. Nee, ik heb de data nooit gezien, want ik had die dag geen powermeter. Het was hoe dan ook dankzij Mathieu, want voor de rest van ons was het vooral proberen volgen.”

Na de finish volgde een uitbarsting alsof de renners in een voetbalstadion reden. “Het was geweldig”, aldus Clarke. “Maar de aandacht ging natuurlijk vooral naar Mathieu. Ik waardeer het dat het zo’n speciale koers was waarin ik een grote rol speelde.”

Andere Tijden Sport

Dat het mogelijk was voor Alaphilippe en Fuglsang om zoveel tijd te verliezen in slechts twee kilometer tijd, is voor Clarke volkomen geloofwaardig. “Ik kan vooral instaan voor hoe hard wij gingen… Zeker op het vals plat gedeelte. Toen ik de beelden van Alaphilippe en Fuglsang later zag, verklaarde dat een hoop.”

“Het is een eer om met die toppers te koersen. Zij schrijven historie. Zoals we in tennis over Djokovic, Federer en Nadal praten, spreken we over tien jaar over Pogačar, Evenepoel en Van der Poel. Over tien jaar zullen we zulke jongens misschien niet meer hebben. Die Amstel was het startschot van die periode. Een Nederlands tv-programma dat terugkijkt op sportprestaties? Haha, het zou mooi zijn als Andere Tijden Sport me over twintig jaar komt opzoeken om weer te praten over die Amstel van 2019.”