Boogerd deelt heerlijke anekdote van Tour de France 1996: 'Ik stond te trillen als een rietje en zie Bruyneel nog de ballen uit zijn broek lachen'

Boogerd kwam die zesde etappe naar Aix les Bains op kop te liggen samen met Melchor Mauri. In heel slecht weer was de Hagenaar uiteindelijk de beste. "Ik reed die dag eigenlijk in dienst van Rolf Sörensen. Die zei: 'Ga jij maar eerst en als je wordt teruggepakt is het aan mij.' Maar ik werd niet teruggepakt."

Melchor Mauri

Van Mauri kwam hij af nadat de Spanjaard een stuurfout maakte. "Jalabert zou de rit gaan winnen, waardoor Mauri niet mocht rijden. Ik was natuurlijk helemaal gek. Ik dacht: je kunt een rit winnen. Hij nam één keer over en dat was gelijk zijn grootste fout."

{{ trans('customs.newsletter_signup.responsemsg') }}

{{ trans('customs.buttons.signup') }}

Vul een geldig emailadres in. {{ errors . email[0] }}

"Hij scheet in zijn broek voor de gladde wegen en ging bij een bocht rechtdoor. Die etappe zou nu worden afgelast, want dat was onweer, hagel en alle ellende. Ze hadden ook geen beeld, je zag af en toe een flits."

Vervolgens vertelde Boogerd nog een heerlijke anekdote. De Tour de France van dat jaar startte in Den Bosch en Boogerd werd uitgekozen voor het afleggen van de Eed van FairPlay. "Ik moest een aantal regels voorlezen als zijnde vertegenwoordiger van het peloton. Dat we elkaar beloofden niet de hekken in te rijden, het spel eerlijk zouden spelen en het publiek zouden respecteren."

Johan Bruyneel

Dat was de enige keer dat dat werd gedaan, aldus Boogerd. "Daar kwam nog bij dat ik twee dagen voor de Tour de France naar het mediapark in Hilversum moest, waar ik een soort training kreeg in het oplezen van die regels. Ik was daar nog twee dagen intern om het te oefenen."

Boogerd kan het zich nog goed voor de geest halen. "Ik vergeet nooit meer dat Johan Bruyneel de ballen uit zijn broek lachte. Die zag natuurlijk hoe zenuwachtig ik was, want ik stond te trillen als een rietje voordat ik het podium op moest. Hij zei: 'Gelukkig moet jij het doen.' Dat is iets wat me is bijgebleven. Ik zie die smeerlap nog lachen, haha."

"Want ik was echt genaaid, hè. In een volle zaal in het Engels moest ik dat doen. De grote Mart Smeets sprak vervolgens de legendarische woorden: 'Als hij zo fietst als dat hij lult, dan gaan we een mooie Tour de France tegemoet.' Vijf dagen later won ik een rit en was de cirkel rond."