/https%3A%2F%2Fcdn.pijper.io%2F2025%2F04%2FZdhiR1545Rj3at1746002412.jpg)
Met zijn 38 jaar heeft Simon Clarke zeker niet meer het eeuwige leven in de wielersport. Dat beseft hij zelf maar al te goed. Daardoor geniet hij meer dan ooit van ieder moment dat hem nog gegund is. Zoals de eindwinst van ploegmaat Derek Gee in Gran Camiño. Hij hoopt de Canadees ook naar een mooie eindnotering in de Giro d’Italia te helpen. “Ik moet mezelf soms eraan herinneren dat ik in juli 39 jaar word”, lacht Clarke. “Weinig jongens in het peloton zijn ouder dan ik.”
Derek Gee
Van Gee verwacht hij in de komende Giro d’Italia veel. “Het is voor ploegen de ultieme zoektocht om een renner te vinden die kan klimmen én tijdrijden. Je ziet Roglič, Vingegaard, Pogačar, Evenepoel en Ayuso, maar veel meer zijn er niet, hoor. Derek is zo’n klassementsrenner. Het motiveert me om hem bij te staan in de Giro d’Italia. Het wordt een geweldige uitdaging.”
Zeventien jaar geleden werd Clarke prof bij ISD-Neri. Makkelijk was zijn overstap van Australië naar Europa niet, maar doordat hij in Varese dicht bij de Australische nationale ploeg verbleef, was het te doen. “Ik trainde op de wegen die ik kende en had mensen om me heen die ik kende, maar het is niet makkelijk. Dat geef ik iedere Australische renner ook mee. Je bent veel alleen en daarom zie je veel renners samenkomen in een plek als Girona.”
Als het niet goed gaat, kunnen de muren op je afkomen, zegt Clarke. “Maar toen ik die Tour de France-etappe won in 2022 bleken alle opofferingen het waard. Dat ging zeker door me heen nadat ik won. Niet alleen het prof worden, maar alle opofferingen die je je hele leven hebt gemaakt. Tot aan het afzeggen van schoolfeesten… Als je je droom ziet uitkomen, is dat heel bijzonder.”
Gelukkiger persoon
Heeft de Tour de France-etappe in Arenberg hem daadwerkelijk gelukkiger gemaakt? “Ja, dat zou ik zeggen. Niet zozeer naar buiten toe, maar van binnen zeker. We doen zoveel voor deze sport. Soms win je eens, maar je wint veel vaker niet. Ik voel me bevoorrecht, omdat veel renners dezelfde opofferingen doen en nooit een koers winnen. Ik ben heel dankbaar.”
In Arenberg versloeg hij Taco van der Hoorn, die dé kans van zijn leven op een haar na miste. “We wonen beiden in Andorra en trainen soms samen. Een geweldige gast. Ik was zo blij voor mezelf, maar eigenlijk voelde ik me tegelijkertijd slecht voor hem. De manier hoe hij verloor wens je niemand toe. Ik kan mezelf verplaatsen naar zijn situatie en hoe zwaar dat is geweest voor hem.”
Clarke herkende dan ook veel in de woorden van Matej Mohoric na zijn Tour de France-ritwinst in 2023. “Toen ik dat interview zag, herkende ik zoveel. Ik had een gelijkwaardig gevoel als hij die dag. Helaas kan er maar één winnen in zo’n etappe.”
- Cor Vos