Stopte de Tour de France tijdens de Tweede Wereldoorlog? Ja en nee... We leggen het uit!

Onze Giro-special (die bestel je hier online en schaf je ook aan in de boekhandel of supermarkt) staat natuurlijk boordenvol met alle informatie die ertoe doet. Je vindt in de gids alle etappes en ook alle favorieten. Maar we staan ook stil bij 80 jaar bevrijding met een paar mooie en/of interessante verhalen over de wielersport in oorlogstijd.

Steven Walter maakte de verhalen voor ons en hij zocht voor ons onder andere uit hoe het zat met de Tour de France in de Tweede Wereldoorlog. Zoals bijna altijd in het wielrennen gaat er een bijzonder verhaal achter schuil.

{{ trans('customs.newsletter_signup.responsemsg') }}

{{ trans('customs.buttons.signup') }}

Vul een geldig emailadres in. {{ errors . email[0] }}

De 'foute' Tour van '42

Officieel is de grote Franse Ronde tussen 1940 en 1946 niet verreden. Het blad La France Socialiste, een krant van het het collaborerende Vichy-regime, kon die stop niet verkroppen - de Tour wacht immers op niemand - en besloot een eigen Tour op te zetten. In totaal 69 coureurs zouden in zes etappes (gezamenlijk 1650 wedstrijdkilometers) uitmaken wie op met het geel naar huis zou gaan.

In het peloton bevond zich ook een Nederlander: Jan Lambrichs uit het Limburgse Bunde. In 1939 nog achtste in het slotklassement van de Tour de France. In 1942 had hij echter pech. Na één dag moest hij opgeven, vanwege matige organisatie en het feit dat zijn fiets uit elkaar was gevallen. De race zelf werd gewonnen door de Belg François Neuville.

Grand Prix du Tour de France

In 1943 kwam de krant l'Auto met een opzet die zij de 'Grand Prix du Tour de France' noemde. Dit was een soort eindklassement voor een officieuze Tour, opgemaakt op basis van prestaties in negen eendaagse koersen. Uit die berekening kwam de Fransman Jo Goutorbe als eindwinnaar naar voren. Hij kreeg een gele trui.

Een jaar later kreeg deze Grand Prix een vervolg. Tot een slotklassement kwam het niet, omdat Frankrijk werd bevrijd.