Analyse | Kan Isaac Del Toro de Giro winnen? Dit weten we van de piepjonge Mexicaanse rozetruidrager

De beste man van UAE Team Emirates-XRG in de graveletappe was niet Juan Ayuso, maar Isaac Del Toro. Opmerkelijk, maar toch zeker niet verrassend. De Mexicaan liet al vaker zien geweldig over het gravel te kunnen rijden - hij werd dit jaar al tweede in de Clásica Jaén. En ook explosieve korte klimmetjes verteert hij zeer goed. Maar wat als straks het hooggebergte komt?

Ayuso is deze Giro de grote kopman van de ploeg uit de Emiraten. Maar het is Del Toro die na negen dagen de roze trui in bezit heeft. Het verschil tussen de twee bedraagt 1 minuut en 13 seconden. Daarmee staan ze één en twee, met dus toch al een aardige voorgift voor Del Toro. Het roept de vraag op: kan hij na zijn knalprestatie in Toscane nu ook de Giro winnen? Om dat in te schatten, duiken we in het korte koersverleden van de pas 21-jarige Mexicaan.

{{ trans('customs.newsletter_signup.responsemsg') }}

{{ trans('customs.buttons.signup') }}

Vul een geldig emailadres in. {{ errors . email[0] }}

Del Toro in lange tijdritten

Te beginnen met de tijdrit. Dat is dinsdag de eerste kans voor kopman Ayuso om tijd terug te winnen. Van de 22-jarige Spanjaard weten we immers dat hij geweldige tijdritten kan rijden. Maar hoe zit dat bij Del Toro? Nou, die doet niet veel onder voor z'n kopman.

Del Toro werd vorig weekend twaalfde in de chronorace in de hoofdstad van Albanië - slechts twee plaatsjes en één tel achter Ayuso. Maar de tijdrit in Tirana is was amper 14 kilometer lang. Het traject dinsdag tussen Lucca en Pisa is bijna 30 kilometer lang. Zulke lange tijdritten heeft Del Toro nog niet veel gereden op het hoogste niveau.

Het enige echte vergelijkingsmateriaal is de 25 kilometer lange slottijdrit van de Vuelta van 2024. Daar was de Mexicaan dik in orde. Hij stond voorafgaand 37e in het klassement, dus had niets meer om voor te strijden. En toch reed hij een sterke tijdrit. Del Toro werd vijftiende, op 1 minuut en 12 van ritwinnaar Stefan Küng. Primoz Roglic werd die dag tweede. Del Toro gaf 'slechts' 41 tellen toe op de Sloveen.

Aankomsten bergop

De roze trui van de joker van UAE Team Emirates-XRG komt in de tijdrit dus niet in gevaar. Maar ook in de overgangsetappes of op punchy aankomsten hoeft hij niemand te vrezen. Op dat terrein is de explosieve Mexicaan momenteel misschien wel de beste in koers. Kijk maar naar zijn prestatie van zondag.

Maar ook het gewonnen sprintje achter Ayuso in de bergrit van vrijdag bewijst dat Del Toro bij aankomsten bergop tot veel in staat is. Om nog maar te zwijgen van zijn overwinning in Milaan-Turijn op de steile Superga in maart. Maar dat is allemaal nog niet het echte hooggebergte. Daar staat in het geval van Del Toro het grootste vraagteken achter in deze Ronde van Italië. Kan hij op de lange cols ook wedijveren met Ayuso, Roglic en co?

Del Toro in bergetappes

Del Toro kwam het profpeloton binnen als gigantisch klimtalent. Hij won in 2023 de Ronde van de Toekomst nadat hij oorlog maakte in het hooggebergte. De Mexicaan won op Col de la Loze - u weet wel, die onregelmatige verschrikking van 23 kilometer lang en met de top op bijna 2.300 meter hoogte.

Vervolgens mocht Del Toro het gaan laten zien bij de profs. Zijn eerste bergetappes op WorldTour-niveau waren die in de Tirreno-Adriatico van 2024. Daar legde Jonas Vingegaard iedereen het zwijgen op met twee indrukwekkende solo's. Maar achter de dominante Deen reed Del Toro netjes tussen de gevestigde namen.

Hij werd zevende in de eerste bergrit, met aankomst beneden, en vierde in de tweede bergetappe, met aankomst boven. Het leverde hem ook de vierde plek in de eindstand op. Ayuso deed toen ook mee. De Spanjaard was twee keer de beste achter Vingegaard en werd ook tweede in het eindklassement.

Knechtenrol bij UAE

Echt doordrukken kon hij zijn prestaties in bergetappes (nog) niet. Al komt vooral omdat Del Toro bij UAE vaker moest knechten dan dat hij voor eigen kansen reed. Ook bij zijn grote ronde-debuut in de Vuelta van vorig jaar. Pas toen de kopmannen niet meer meededen voor het klassement, mocht Del Toro zijn gang gaan. Het beste was er toen echter wel af. Een zesde plaats vanuit de vlucht op Lagos de Covadonga was de beste uitslag van de jonge Mexicaan.

Dit seizoen was Del Toro opnieuw goed in Tirreno-Adriatico. Ware het niet dat Ayuso ook meedeed de koers der twee zeeën op zijn naam schreef. Del Toro was bergop dan weer de tweede beste man van UAE Team Emirates-XRG. Hij werd zevende in de koninginnenrit. In de Ronde van het Baskenland was Del Toro opnieuw de tweede man Ditmaal achter João Almeida, die het zware Baskische rondje won. Del Toro was z'n belangrijkste helper en bergop vaak de tweede man in koers.

Verschrikkingen in Noord-Italië

Maar hoe zwaar de beklimmingen in het Baskenland ook zijn, het is niet te vergelijken met de lange en slopende cols uit de derde week van de Giro. En ook de bergetappes in de Tirreno vallen in het niet met de verschrikkingen straks in Noord-Italië. Wat dat betreft blijft er dus een vraagteken staan achter de naam Del Toro.

Wat wel duidelijk is, is dat de Mexicaan dit jaar weer een enorme sprong voorwaarts heeft gemaakt. Vooral in het explosieve werk. Bij een talent zo groot als het zijne mogen we er wel vanuit gaan dat die ontwikkeling breder doortrekt. Zijn prestaties bij de in het hooggebergte bij de beloften beloven in elk geval veel goeds. Of dat goed genoeg is om de roze trui tot het einde vast te houden? De tijd zal het leren...