Mathieu van der Poel verklaart sprintnederlaag in Dauphiné: 'Normaal herstellen mijn benen net iets sneller'

Mathieu van der Poel speelde een grote rol in de zinderende finale van de openingsrit van de Dauphiné. De 30-jarige Nederlander was mee met de grote tenoren, maar winnen lukte niet. Van der Poel werd in de sprint verslagen door Tadej Pogacar en eindigde als derde.

Gewichtsklasse

Van der Poel baalde van zijn nederlaag, maar was achteraf vooral blij dat hij mee was met Jonas Vingegaard, Remco Evenepoel, Santiago Buitrago en dus Pogacar. Vooral in de wetenschap dat hij een paar weken geleden nog een breuk in zijn pols opliep.

{{ trans('customs.newsletter_signup.responsemsg') }}

{{ trans('customs.buttons.signup') }}

Vul een geldig emailadres in. {{ errors . email[0] }}

"Ik was op pad met een paar renners uit een andere gewichtsklasse", lacht MVDP tegenover diverse media. "Vier die voor het klassement rijden, en ik. Ik ben wel blij dat ik met die renners naar de streep kan rijden vandaag. Verliezen is altijd een beetje balen, maar ik probeer vooral het positieve mee te nemen."

Dat zit hem vooral in het feit dat Van der Poel de betere klimmers kon volgen op de steile Côte de Buffon in de finale. "Die klim was toch lastiger dan gedacht, zeker met de wind boven. Het bleef nog vrij lang doorlopen", blikt de kopman van Alpecin-Deceuninck terug.

'Moest van ver beginnen'

Op papier was Van der Poel de snelste in het groepje vooraan. Maar die gunstige uitgangspositie wist hij zondag niet te verzilveren. "Ik zat echt op de limiet", klink zijn verklaring. "Ik merkte dat ik niet zo goed herstelde van de inspanningen als dat ik gewend ben."

"Ik zag het peloton komen, dus moest ik van ver beginnen", vervolgt Van der Poel over zijn sprint. "Ik had de benen niet om het vol te houden, maar ik ben wel tevreden met deze finale."

Al met al kan de Nederlander dus positief terugkijken op zijn eerste wegkoers sinds Parijs-Roubaix. "Ik ben heel blij met wat ik vandaag in de benen had, maar het is de hardheid die ontbreekt. Normaal herstellen mijn benen net iets sneller. Uiteraard had ik graag gewonnen, maar ik denk dat ik vooral tevreden mag zijn. Hier had ik vooraf voor getekend", besluit Van der Poel.