/https%3A%2F%2Fcdn.pijper.io%2F2025%2F06%2FMwGQEa29WUOQM11749708211.jpg)
Mathieu van der Poel draait z'n hand normaal gesproken niet om voor een zesde plaats. MVDP gaat alleen voor het hoogste. Maar met de zesde plaats in de tijdrit van Dauphiné woensdag was hij zeer content.
Weddenschap tussen Van der Poel en Evenepoel
De Nederlander bleef op de tijdritfiets specialisten als Rémi Cavagna en Tobias Foss (oud-wereldkampioen) voor. Hij finishte op een minuut van winnaar Remco Evenepoel.
Herstel: een minuut en één seconde. En die seconde doet ertoe, want er was een weddenschap gaande tussen de twee matadoren die het het goed met elkaar kunnen vinden.
Een poosje geleden stuurde Van der Poel een foto van zijn tijdritfiets naar Evenepoel met de mededeling erbij: "Wedden dat ik in de Dauphiné binnen de minuut van je blijf..."
Dat lukte dus net niet. De schade is niet groot voor Van der Poel. "We hadden gelukkig om niks gewed. Misschien straks in de Tour nog eens een weddenschap doen", zei Van der Poel tegen het AD.
In de windtunnel
Hij ging daar ook serieuzer in op het tijdrijden. Bij gebrek aan tijd (en misschien ook wel zin), maakte Van der Poel nooit echt werk van de discipline. Hij had geen tijdritfiets in de schuur staan, trainde dus nooit op het vehikel.
In het moderne wielrennen doe je dan niet mee op de discipline, zelfs niet als je een wereldtopper als Van der Poel bent. Het stak hem toch wel een beetje. Hij legt uit waarom.
"Ik ben een paar keer in de situatie geweest dat ik een kleinere ronde, zoals die van België, verloor door mijn tijdrit. Het is irritant als je wel de vermogens rijdt, maar niet in de uitslag staat."
Daarom besloot Van der Poel na het voorjaar er toch maar eens wat tijd en energie in te steken. Hij bracht een dag door in een windtunnel. "Ik ben er voor het eerst in mijn leven een beetje mee bezig geweest. Wel leuk dat het gelijk rendeert."
Balans
In de windtunnel sleutelde hij aan z'n houding. Waar Evenepoel van zich zelf een soort kogel is, daar is Van der Poel dat niet bepaald.
"Ik heb brede schouders, dat is mijn probleem een beetje. Remco is bijvoorbeeld zowel op de gewone als op de tijdritfiets enorm aerodynamisch. Ik moet de balans vinden tussen aerodynamisch op de fiets zitten en vermogen leveren. Dat is een beetje spelen. Het is niet mogelijk om in de buurt te komen van specialisten als Remco. Maar ik wil er wel beter in worden."
Maar deze speedcursus leverde dus al wat op, want het is ook weer niet zo dat Van der Poel nu elek dag op de tijdritfiets zat. Hoe vaak dan wel?
"Een keer of vijf, zes. Dat is toch al wel iets om aan die positie te wennen. Het is in ieder geval vijf, zes keer meer dan normaal, haha. Ik heb vrij snel vooruitgang geboekt, maar daar zit natuurlijk ook weer een limiet aan."
Niet gedacht
Met die paar dagen op de tijdritfiets wilde Van der Poel aanvankelijk voor een top 10-notering gaan in de tijdrit, maar toen was er die monsterinspanning van dinsdag, waarbij hij als motor van een kopgroep de hele dag in de aanval reed.
"Na die zware inspanning dacht ik eigenlijk dat het niet meer zou lukken. Ik voelde dat nog wel in mijn benen zitten. Ik heb de afgelopen dagen veel krachten verspeeld. Daarom ben ik blij met het resultaat. Ik heb echt alles gegeven, vooral om voor mezelf te zien waar ik nu sta op de tijdrit. Ik voel me beter en beter", sluit hij hoopvol af.
- Cor Vos