Vervaeke geeft Tourdroom ondanks steutelbeenbreuk nog niet op: 'Niet oké dat Remco alleen zat in een groep van veertig'

Vervaeke kwam in de vijfde etappe van de Dauphiné hard ten val over een rotonde. Het verdicht: een gebroken sleutelbeen. Daarmee leek een volgende helper van Remco Evenepoel - na Mikel Landa in de Giro d'Italia - weg te vallen. Toch is dat nog niet helemaal zeker, want Vervaeke heeft de hoop op de Tour de France nog niet opgegeven.

Toon Claes

Vervaeke zit namelijk alweer op de rollen. "De eerste nacht heb ik heel slecht geslapen", aldus Vervaeke tegen Het Nieuwsblad. "Misschien drie keer een uurtje, ofzo. De ploegdokter had schrik dat het gebroken bot tegen de huid zat en had daarom mijn schouders naar achter getrokken in zo'n achtvormige bandage. Ik ben bijna flauwgevallen van de pijn."

{{ trans('customs.newsletter_signup.responsemsg') }}

{{ trans('customs.buttons.signup') }}

Vul een geldig emailadres in. {{ errors . email[0] }}

Een dag later was er al plaats voor Vervaeke om onder het mes te gaan bij de familie Claes. "Ik had geluk, want er stond eigenlijk een dag opleiding op de planning. Ze hebben mij er toch tussen genomen." De operatie slaagde en de blik van Vervaeke, die dit voorjaar een rit in de Ronde van Oman won, kon weer vooruit.

Vervaeke is duidelijk: hij hoopt nog steeds op de Tour de France. "Ik had geen garanties, maar ik had er vertrouwen in dat ik erbij zou zijn geweest", vertelt hij over de Tour de France. "Ik denk dat ik in elke grote ronde tot nu toe van meewaarde ben geweest voor Remco. Meteen na mijn val dacht ik: 'Alles is om zeep.' Maar binnen de ploeg zijn ze toch optimistisch dat ze me eventueel kunnen klaarstomen."

Sterkte ploeg

In de Dauphiné bleek het hard nodig, want Vervaeke zag wat iedereen zag: kopman Evenepoel zat veel te vroeg geïsoleerd als het bergop ging. Daar zijn verzachtende omstandigheden voor, maar Vervaeke geeft onomwonden toe dat dat niet goed is. "Valentin Paret-Peintre komt terug van een gebroken staartbeen en heeft bijna drie maanden niet gekoerst. Dat is extreem veel."

"Maar we moeten het niet verbloemen: Remco die als kopman alleen zit in een groep van veertig renners is niet oké. Zelf om bidons en ijs moeten gaan, zelf moeten positioneren, dat kost allemaal krachten en dat kan eigenlijk niet als je met een podiumkandidaat naar de Tour gaat."

Vervaeke is ervan overtuigd dat hij in die groep van veertig renners nog was mee geweest. "Ik ben realistisch genoeg om te weten dat ik er ook niet meer ben in een elitegroep van twintig of vijftien renners, daarvoor ben ik te weinig pure klimmer. Maar in een groep van dertig of veertig man ben ik er wel nog."