Jordi Meeus stapte zaterdag af in Zwitserland en won zondag in Kopenhagen: waarom de UCI een uitzondering maakte

Normaal gesproken mag een renner die ergens afstapt niet meer rijden zolang die koers duurt. Maar Jordi Meeus kreeg dispensatie en won prompt in Kopenhagen.

jordi meeus

Zo sta je op vrijdagmiddag nog naast een Zwitserse pluchen beer (of wat is het voor beest dat je ziet op de foto bij dit artikel...?) en zo win je op zondag de eerste editie van de nieuwe WorldTour-wedstrijd Copenhagen Sprint. het overkwam Jordi Meeus.

Meeus van Zwitserland naar Denemarken dankzij dispensatie

Hij reed de afgelopen week de Ronde van Zwitserland, een koers die niet echt is gemaakt voor sprinters, maar afgelopen vrijdag sloeg hij toch toe na een mooie lead-out van wie anders dan Danny van Poppel maakte de bonkige Belg het af.

Een dag later kwam hij niet meer aan de start voor het slotweekend in Zwitserland. Ziek of geblesseerd? Nee hoor. Hij vloog naar Denemarken om daar mee te doen aan de nieuwe WorldTour-koers Copenhagen Sprint - een koers die, zoals je zelf aan de naam al kan zien, meer op zijn grote lijf geschreven is dan het slotweekend van de Ronde van Zwitserland.

Juist om dit soort gedoe te voorkomen heeft de UCI een regel dat een renner die ergens afstapt in principe niet mag koersen als de koers waarin hij/zij afstapte nog bezig is. Volgens die regel had Meeus dus zondag niet mogen deelnemen aan de Copenhagen Sprint, want de slotetappe van Zwitserland was immers ook op zondag.

Maar Meeus legde na de koers uit waarom hij er toch bij kon zijn in Denemarken. "We zitten met veel geblesseerde renners in de ploeg. We hadden er zelfs te weinig om te starten in Denemarken, onder meer omdat Sam Welsford een schouderblessure opliep in de Antwerp Port Epic. We vroegen en kregen een uitzondering van de UCI om mij toch te laten overvliegen", noteert Het Nieuwsblad.

Zonder Van Poppel in Denemarken

In Denemarken moest hij het wel stellen zonder Danny van Poppel als lead-out. "Er was inderdaad een groot verschil in de manier waarop mijn zeges tot stand kwamen. Vrijdag kon ik rekenen op een schitterende voorbereiding van Danny van Poppel. Ik moest maar volgen en mijn sprint rijden. In Kopenhagen pakten we het anders aan."

Die andere aanpak bestond eruit dat hij wel hulp kreeg - wederom van een Nederlander - maar niet op de klassieke manier. "Ik kreeg assistentie van Tim van Dijke, maar door de hectiek en het feit dat we minder op elkaar zijn ingespeeld, beslisten we dat hij achter mij zou rijden."

"Hij bleef bij me in de buurt, terwijl ik mijn weg zocht in het peloton. Dat lukte fantastisch. Ik wist dat er wind op kop stond in de spurt, dus hield ik me zo lang mogelijk in de luwte. Het pak ging mooi open zodat ik op rechts kon uitbreken. Terwijl de concurrentie stilviel, had ik nog een extra versnelling in huis. Recht in de roos."