Column | Onbegrijpelijk dat er geen Nederlands bedrijf is dat de ploeg van Mathieu van der Poel uit de penarie haalt

De wielersport is om de een of andere reden niet heel erg populair om in te stappen als bedrijf. De laatste jaren zien we wel wat grote multinationals - Red Bull, Decathlon - hun intrede doen in sport, maar het zijn toch veelal liefhebbers die toevallig een kapitaalkrachtig bedrijf hebben, of bedenkelijke regimes die wielrennen een mooie manier vinden om aan sportwashing te doen.

Unieke ervaring

Dat bedrijven niet staan te springen om een ploeg te sponsoren snap ik eigenlijk niet zo goed. Hoewel in het wielrennen de budgetten ook behoorlijk omhoog gaan, zit je in vergelijking met voetbal voor een schijntje op de eerste rij.

{{ trans('customs.newsletter_signup.responsemsg') }}

{{ trans('customs.buttons.signup') }}

Vul een geldig emailadres in. {{ errors . email[0] }}

Niet eens zozeer omdat je bedrijfsnaam een hele zomer (de Tour) bij miljoenen mensen thuis te zien is, maar nog meer omdat je je werknemers en andere stakeholders - kijk mij nu eens een term uit de bedrijfsbusinessbranche bezigen! - een unieke ervaring kunt bieden. Nergens kun je mensen voor zo weinig geld bijna letterlijk bovenop topsporters laten zitten.

Mensen die de Tour hebben bezocht, en dat hoeven echt geen wielerfans te zijn, spreken allemaal van een unieke ervaring als ze door het village départ hebben mogen lopen, bij de finish waren of op een andere manier als VIP deelgenoot van een etappe waren.

Dat deel van de return on investment - kijk mij nu nog eens een term uit de bedrijfsbusinessbranche bezigen! - wordt nog weleens onderschat, denk ik.

Sneller dan je gelletjes uit verpakking zuigt

Bij het bedrijf Deceuninck kunnen ze erover meepraten. De Belgische kozijnenboer is al sinds jaar en dag (co-)sponsor van een wielerploeg. Eerst bij de ploeg van Lefevere, de laatste vier jaar bij de ploeg van de broers Roodhooft - maar meer nog de ploeg van vaandeldrager Mathieu van der Poel natuurlijk.

Na dit seizoen stoppen ze. De broers Roodhooft moeten de markt op om voor komend seizoen een een nieuwe tweede naamgever te vinden. Dat blijkt ondanks de aanwezigheid van Mathieu van der Poel nog niet zo makkelijk, want er is nog steeds geen nieuwe geldschieter gevonden en ondertussen vertrekken de renners met een aflopend contract sneller dan je een gelletje uit de verpakking slurpt.

Paniek is er nog niet. Mathieu van der Poel ligt immers tot het einde van z'n carrière vast bij de ploeg en met Tibor Del Grosso hebben ze ook een groeibriljant in huis die nog een poosje vastligt (tot en met 2027).

Nederlandse bedrijven, meld u!

De nationaliteit van die twee brengt mij bij de pointe van deze column: waarom is er in vredesnaam nog geen Nederlands bedrijf ingestapt dat ploeg van de Roodhoofts uit de brand helpt - en ondertussen zichzelf beloont met PR-gigant Mathieu van der Poel (en in de toekomst Del Grosso).

Een poos geleden schreef ik - ietwat gekscherend - dat ik droomde van de Nederlandse Koetjesreep Wielerploeg. Ik weet niet precies hoeveel koetjesrepen er nog worden verkocht, maar ik weet zeker dat de verkoop omhoog stuwt als MVDP er mee in een abri hangt. Calvé zal kilo's meer pindakaas verkopen als Mathieu eens zegt dat hij geen schaatser of boer wil worden, maar wielrenner.

En zo kan ik nog wel even doorgaan, dus: Kruidvat, Friesche Vlag, Van Gilse, De Ruijter, Bolletje (Alpecin-Bolletje!), G-Star, Suitsupply, TomTom, Philips, Booking.com, Action, Blokker (hmm, gaat misschien lastig worden), Verkade, Liga, Pickwick, Mona, Coolblue, Etos, Gall & Gall, Wehkamp, Zeeman... grijp je kans!

P.S. Ik snap dat sommige van bovengenoemde merken bij grotere buitenlandse multinationals horen, maar dan nog hebben ze vast een eigen marketingbudget waarmee ze sponsor kunnen worden.