Trainer van Hoole legt uit waarom die belang heeft bij 'langzame' tijdritten, verwacht veel: 'Geloof er heilig in dat Daan in de toekomst kan meedoen om medaille op EK’s en WK’s'

Daan Hoole maakt dit seizoen een stormachtige ontwikkeling door. Het tijdritkwartje lijkt eindelijk echt goed te vallen. Tuurlijk, Hoole werd vorig jaar ook al Nederlands kampioen, maar z'n grote doorbraak kwam er dit seizoen in de Giro, toen hij in de tweede tijdrit Joshua Tarling (en de rest van het veld) wist te kloppen.

Heel veel getest met Hoole

Dat Hoole zich ontwikkelt tot tijdrittopper mag een klein wonder heten. De Zuid-Hollander van Lidl-Trek (komend seizoen rijdt hij waarschijnlijk bij Decathlon-AG2R) is bijna twee meter lang. Dat is absoluut geen voordeel bij het tijdrijden. Sterker nog, het is een groot nadeel.

{{ trans('customs.newsletter_signup.responsemsg') }}

{{ trans('customs.buttons.signup') }}

Vul een geldig emailadres in. {{ errors . email[0] }}

"Als je bijna twee meter lang bent, dan is het moeilijk om de snelst mogelijke positie op je fiets aan te nemen. Wij weten al jaren dat Daan enorme krachten ontwikkelt in tijdritten, maar dat werd nooit omgezet in genoeg snelheid op de weg. Dat komt door de natuurlijke weerstand die hij krijgt, net omdat Daan zo ontzettend lang is", aldus zijn Zweedse trainer Matthias Reck bij Wielerflits.

Reck legt ook uit dat ze bij de ploeg al jaren bezig zijn met Hoole om zijn capaciteiten ten volle te benutten. Dit jaar lukte het voor het eerst om écht grote stappen te maken.

"Met Daan doen we constant aerotesten, andere kleding uitproberen, nieuwe helmen inpassen. Ik ben de tel kwijtgeraakt hoe vaak hij al niet in een windtunnel heeft gezeten de laatste twee jaar. We bleven echt enorm veel kracht terugzien in zijn data, maar de resultaten waren daar niet naar. We begrepen niet dat je met die krachtwaardes zo veel tijd kon verliezen. Vorig jaar vonden we dan eindelijk een aantal heel mooie gains en daarop deden we aanpassingen."

Juist beter met een klimmetje erin

Die resulteerden dus in ritwinst in de Giro. Daar vind Hoole een tijdrit die een kolfje naar zijn hand was. Als lange (en dus ook zwaardere) renner zou je denken dat hij tijdritten nodig heeft waarin het zo vlak als een pannenkoek is. Maar het tegendeel is waar. Hoole heeft juist baat bij 'langzamere' tijdritten.

"Met zijn lengte is het heel moeilijk om een goed resultaat te rijden als het een supersnelle tijdrit met een gemiddelde van 55 kilometer per uur is. Daan heeft een grote motor en een groot hart. Als er een klimmetje in het parcours zit, is dat beter voor hem. Wanneer het gemiddelde tussen de 50 en 52 kilometer zit, komt hij bovendrijven. Er is dan langer de tijd om zijn nadeel ten opzichte van het frontaal oppervlakte door zijn lengte, weerstand te bieden."

Reck denkt dan ook dat er nog wel rek zit in de prestaties van Hoole, mits er een goed parkoers voor hem ligt. "Ik geloof er heilig in dat Daan in de toekomst kan meedoen om medaille op EK’s en WK’s tijdrijden. Op een goede dag, met een parcours waar de snelheid niet al te hoog ligt, dan ben ik ervan overtuigd dat hij het kan."