Boogerd stopte bijna in 1995: 'Ik reed de Vuelta dat jaar op boterham met kaas en colaatje, zo was er geen reet aan'

Boogerd werd prof bij Wordperfect, waar hij ploegmaat was van onder anderen Frans Maassen en Edwig Van Hooydonck. Gewezen toppers die op dat moment niet meer presteerden. Dat had alles te maken met de intrede van EPO in de wielerwereld. "Je zag die mannen als Edwig en Frans mentaal gewoon lijden", herinnert Boogerd in gesprek met In de Waaier.

Carrière rekken

Zelfs als bleue jonge jongen zag je volgens Boogerd al dat het de hel was voor renners die eind jaren tachtig en begin jaren negentig een grote naam hadden opgebouwd. "Ze hadden de keuze gemaakt om er niet in mee te gaan", aldus Boogerd over de dopingpraktijken. "Terwijl als ze erin waren meegegaan ze hun carrière hadden kunnen rekken en nog mooie koersen hadden kunnen winnen."

{{ trans('customs.newsletter_signup.responsemsg') }}

{{ trans('customs.buttons.signup') }}

Vul een geldig emailadres in. {{ errors . email[0] }}

Ook Boogerd vond zijn eerste twee jaren - toen er zelfs nog geen maximale hematocrietwaarde was bepaald - als prof niet leuk. "Het was een zware tijd om wielrenner te zijn als je niet meeging met het merendeel van het peloton. Dan was wielrennen bij de beroepsrenners een erge sport om te beoefenen."

Na het WK 1995 in Colombia wilde Boogerd er zelfs een punt achter zetten. "Dat heb ik toen ook in De Telegraaf gezegd. Het had geen nut meer, het was een lijdensweg. Ik had de Vuelta dat jaar gereden. Later maakte ik er weleens grapjes over, maar ik reed toen zo'n beetje op water en brood. Ik nam geeneens vitamines die wel mochten. Er was niets van medische begeleiding, waardoor ik die Vuelta écht op een boterham met kaas en een colaatje reed."

Ogen open

Achteraf vond Boogerd het nog knap dat hij 42ste werd in de Vuelta. "Ik heb daarna echt overwogen om te stoppen, maar dat kwam óók doordat ik geen ploeg kreeg. Niemand zat op me te wachten. Mijn redding was dat Jan Raas Rabobank nog vond, want ervoor kon ik geen ploeg vinden en vond ik er geen reet aan. Het was vreselijk, er was geen eer aan te behalen."

In de winter van 1996 koos Boogerd ervoor om ook zelf doping te gaan gebruiken. "In 1995 gingen mijn ogen open en besefte ik: als ik wil bevestigen dat ik talent heb, dan moet ik erin mee. Je staat voor een keuze en neemt voor sommigen de verkeerde afslag, maar ik was er snel achter dat dat erbij hoort."

"Voor mijn gevoel had ik het laatste stapje gezet, en dat is bij mij gebeurd in de winter van 1996. Voor mij was het heel logisch, want ik had voor mijn gevoel geen keuze. Het was wel even een keuze geweest, want ik dacht dat het een onneembare vesting was om aan te beginnen. Dat bleek niet het geval, en toen was ik snel overstag."