Quinn Simmons stelt dat wielrenners geen entertainers zijn: ‘Het komt door onszelf dat we geen groot salaris verdienen’

In de eerste week van de Ronde van Frankrijk 2025 is Quinn Simmons een van de renners die het meest in beeld rijdt. Niet alleen door zijn excentrieke look of omdat hij de troste drager is van de starts and stripes. Maar omdat hij de simpele doch zware taak heeft om urenlang op kop te rijden deze Tour.

'Beter dan achterin hangen'

Simmons is namens Lidl-Trek de man die de ontsnappingen in vlakke ritten moet controleren. Dat doet hij met plezier, zo vertelde hij aan Wieler Revue voorafgaand aan de Tour.  “Ik ben blij dat ik een taak heb in de eerste dagen. Dat is veel beter om deze dagen achterin het peloton rond te hangen."

{{ trans('customs.newsletter_signup.responsemsg') }}

{{ trans('customs.buttons.signup') }}

Vul een geldig emailadres in. {{ errors . email[0] }}

Als we de 24-jarige renner vragen of hij er klaar voor is, moet hij lachen. “Ik heb een nieuw groot voorblad, een toffe fiets en een nieuw aero-pak, dus dat scheelt, haha. Maar zonder gekheid, als je in die vlakke ritte niets te doen hebt, dan duurt de dag wel heel lang.”

“En met Johnny (Jonathan Milan, red.) hebben we een jongen die een grote kans heeft. Ook al wint hij de eerste etappe niet, dan gaat hij op zeker op een andere dag toeslaan. Een Touretappe is supertof voor het team, niet alleen voor degene die wint”, aldus de Amerikaans kampioen, die als aanvaller die goed bergop kan later in de Tour zijn eigen kansen ruikt.

Steven de Jongh

In de weken voor de Tour viel Simmons op met een uitstekende Ronde van Zwitserland. Hij reed er bijna iedere dag in de aanval en won een etappe. Een emotionele zege, twee jaar na het tragische ongeval van Gino Mäder, waar Simmons ooggetuige van was. Maar de een goede week in Zwitserland had hij ook nodig.

“In dit team is het altijd een gevecht om in de Tourselectie te komen”, legt hij uit. “Als ik in Zwitserland geen hoog niveau had dan zou ik al afgevallen zijn. Ik wilde mezelf zo goed mogelijk laten zien, zodat ze niet om me heen konden.”

Daarnaast moest Simmons ook aan zichzelf bewijzen dat hij het waard was om de Tour te rijden. “Ik vertelde aan Steven de Jongh in december al dat ik de Tour niet eens wilde rijden als ik niet honderd procent was. Ik voel nu dat ik mijn beste vorm van mijn leven ben.”

 Peter Sagan

Het betekent veel voor Simmons dat hij nu voor de derde keer meedoet aan de enige wielerwedstrijd die ertoe doet in de Verenigde Staten. Hij vergelijkt de Amerikaanse kijk op topsport met die van Europa. Volgens de renner uit Durango, Colorado ontbreekt het in de wielersport aan show.

“Ik groeide op met Amerikaanse sporten, daar heb je echte supersterren. Dat zijn personaliteiten. Misschien is het een beetje show, maar soms is het echt. Daar is hier wel een gebrek aan”, is Simmons van mening.

“Als een renner een klassieker wint gaat hij zitten en vertelt hij:’ Ja, de benen waren goed of ‘het team deed het geweldig’. Dat is saai voor een jochie van vijftien die thuis zit te kijken. Het was daarom Sagan die ervoor zorgde dat ik een wielrenner wilde worden.”

Entertainment

Simmons vervolgt: “Als je naar het hele model van de sport kijkt zie je dat we geen groot salaris verdienen vergeleken met het aantal mensen dat kijkt. Maar dat ligt deels aan onszelf, we zijn niet zulke goede entertainers. Je moet mensen wat geven om naar te kijken.”

Of hij daarom zijn haar laat groeien en zijn snor laat staan? “Nee, ik vind dat gewoon leuk, haha. Je ziet wel vaker Amerikaanse renners die hier naartoe komen en zich gaan gedragen alsof ze een Europeaan zijn. We moeten de sport respecteren, maar we hoeven de Europeanen niet te kopiëren.”

Hoe Simmons zelf die grote entertainer wordt? “Het enige dat ik nog moet doen is grote wedstrijden te winnen, haha. Maar de Amerikaanse invloed slaat vaak wel door in de entertainment. Dan wordt er vergeten dat je eerst moet presteren. Eerst moet je een grote wielerwedstrijd winnen, daarna kun je aan entertainment werken”, besluit Simmons.