Ze overleefde het ondenkbare: 'Dat beeld van de auto die recht op me afkomt… dat vergeet ik nooit'

Eén klap en alles was voorbij

Ze trainde in Spanje, vol plannen voor het nieuwe seizoen. De Ierse wielrenster Imogen Cotter (32) reed nog voor het Fenix-Deceuninck van Puck Pieterse en had net een nieuwe contract getekend toen haar leven stilviel. Op een rechte weg kwam een auto op haar af – op de verkeerde helft van de weg. De botsing was frontaal.

"De kleuren, het geluid, dat beeld van de auto die recht op me afkomt… dat vergeet ik nooit", vertelt Cotter tegen The Times. Ze overleefde ternauwernood, met een gebroken dijbeen, gescheurde pezen en een verbrijzelde knieschijf. Haar carrière was in één seconde voorbij.

{{ trans('customs.newsletter_signup.responsemsg') }}

{{ trans('customs.buttons.signup') }}

Vul een geldig emailadres in. {{ errors . email[0] }}

De auto als wapen

De bestuurder die haar raakte, werd nooit aangeklaagd. Geen excuses, geen straf. "Weken later reed hij alweer rond, terwijl ik nog in het ziekenhuis lag", zegt Cotter.

Inmiddels kan ze over haar woede praten. "Ik dacht dat een verontschuldiging me zou helpen, maar ik moest leren dat ik de rust zelf moest vinden. Wat ik wél weet: bestuurders moeten beseffen dat een auto geen onschuldig vervoermiddel is. Een auto kan een wapen zijn."

De angst blijft

De nasleep was zwaar. Vijf operaties volgden, en Cotter leeft nog dagelijks met pijn. "Chronische pijn wordt je nieuwe normaal", zegt ze. "Ik weet niet meer hoe het voelt om geen pijn te hebben."

Ook mentaal laat het ongeluk sporen na. "Elke sirene, elke motor, elke achtervolging op tv kan me terugbrengen naar dat moment. De angst zit diep."

Fietspaden van verf redden geen levens

Cotter is niet de enige wielrenner met zo’n verhaal. "We zijn kwetsbaar, maar de infrastructuur beschermt ons niet, zegt ze. Fietspaden die ineens ophouden, lijnen verf die ‘bescherming’ moeten zijn – dat redt geen levens. Ze wijst naar ons land, waar fietspaden vaak fysiek gescheiden zijn van autoverkeer.

Nieuw leven, nieuw doel

Na haar crash keerde Cotter terug naar Ierland. Ze stopte met professioneel wielrennen en begon een master journalistiek. "Ik moest een nieuw pad kiezen", zegt ze. Toch blijft ze nauw bij de sport betrokken. "Als ik nu iemand zie fietsen, denk ik: alsjeblieft, wees voorzichtig."

Ze probeert positief te blijven. "Soms rijd ik door het Ierse landschap, zie ik de zon ondergaan en denk: ik leef nog. En dat is genoeg."