Bondscoach Laurens ten Dam overweegt zijn functie op te geven: 'Ik moet gaan nadenken of ik dit wel kan blijven doen'

Een dag na de vrouwenwedstrijd op het WK Gravel stond bondscoach Laurens ten Dam nog altijd na te trillen van de commotie. Waar Lorena Wiebes wereldkampioene werd, ging het in de nasleep vooral over de koers van Yara Kastelijn, die in de finale het gat dichtreed op landgenote Shirin van Anrooij.

Laurens ten Dam

“Ik heb Shirin gisteren gezien en Yara gisteren gebeld en vanochtend nog gezien. Het gladstrijken is begonnen,” vertelt Ten Dam bij de NOS. “Ik vermoedde gisteren al dat ze volledig voor haar eigen kans ging en dat is het verhaal. Ze dacht op deze manier haar kansen zo goed mogelijk te kunnen verdedigen.”

Een bondscoach met gebonden handen

De oud-prof kent het klappen van de zweep, maar zelfs hij ziet dat het in het gravelpeloton soms anders werkt dan op de weg. “Ik heb gisteren al uitgelegd: het is wel een lastige sport. De rensters schrijven zichzelf individueel in, maar rijden toch in een oranje shirt. Dat maakt het ook voor de toeschouwers lastig om het te snappen. Het is voor mij ook een lastige positie, want in principe heb je als bondscoach weinig te zeggen en faciliteer je alleen maar.”

Met die woorden legt Ten Dam de vinger op de zere plek: als bondscoach heeft hij nauwelijks invloed, maar wel de verantwoordelijkheid. En die weegt zwaar.

Tussen winst en wrijving

Op de vraag van NOS verslaggever of het schuurt tussen Ten Dams functies in het gravel en de weg, reageert hij niet ontkennend. “Daar benoem je wel een pijnpunt wat ik me ook besef. Ik bekleed hier eigenlijk een ceremoniële functie, maar het speelt wel door in mijn wegselectie. Als ik deze functie niet had gehad, had ik volgend jaar bij het WK kunnen zeggen: dat gezeik bij het gravelen, laat dat voor wat het is, dat was jullie pakkie aan. Maar nu ben ook een soort van verantwoordelijk.”

Die verantwoordelijkheid doet hem twijfelen aan zijn toekomst. “Ik moet er dus wel over gaan nadenken of ik nog wel bondscoach gravel wil blijven. Als dit door gaat sijpelen richting de weg… Ik heb hier geen touwtjes om aan te trekken. Ik kan alleen adviezen geven, wat ik donderdag heb gedaan bij de verkenning, en uiteindelijk is het wel opgevolgd. We eindigen als eerste en tweede. De opdracht was om te winnen en dat is uiteindelijk wel gebeurd.”