:max_bytes(70000)/https%3A%2F%2Fcdn.pijper.io%2F2025%2F10%2FlwE246y50L3Dbu1760425040.jpg "Tibor Del Grosso in het oranje shirt van Nederland lacht voor de start van het WK Gravel in Zuid-Limburg.")
Sterk begin in Limburg
Het WK Gravel van afgelopen zondag in Zuid-Limburg leverde voor Tibor Del Grosso een verhaal op met ups en downs. De Nederlander begon voortvarend aan de koers, maar zijn kansen op een goed resultaat gingen letterlijk lek.
"Een prima start", schreef Del Grosso bij zijn Strava-post met de koers van 180 kilometer (5 uur 15 voor Del Grosso) erin.
“Ik zat goed gepositioneerd in het eerste uur. Toen, na 46 kilometer, lek. Net toen het echte koersen begon. Ik heb het kunnen maken, kwam terug bij de eerste grote groep - maar de beslissende slag was toen al weg.”
Nog een keer lek: koers over
En alsof dat nog niet genoeg was, kreeg hij nóg een klap te verwerken. “Vlak nadat ik terug was bij de kop, sneed ik mijn band open. De snee was te groot voor een plug, dus koers over.” (Een plug is de manier om bij het gravelen zelf je tubeless band te fixen.)
Toch maakte hij er nog iets van. Del Grosso reed de koers uit als stevige training, haalde onderweg nog wat renners op, en pakte zelfs de KOM op de Bronsdaalweg, de zwaarste klim van het parcours.
“Ik heb wat jongens opgeraapt en wat gekke dingen gezien onderweg. De KOM-aanval was geslaagd, ondanks het verkeer. Maar ja, dit gravel is eigenlijk best cool. Ik kom terug voor meer.”
KOM op Bronsdalweg als troostprijs
De Bronsdaalweg stond dus bekend als de zwaarste klim van het WK-parcours — en precies daar zette Del Grosso de snelste tijd neer: 1.42. Geen medaille, wel een virtuele trofee én een reden om te glimlachen na een dag vol pech.
Zijn afsluiter op Strava zegt genoeg: “I’ll be back for more.” Terminator Tibor zien we nog weleens terug op een WK Gravel - en dan doet-ie vast een keer mee voor de prijzen, als z'n banden heel blijven.
- Cor Vos