Column | Tour of Guangxi: strafexpeditie als eerstejaars in een corporaal studentenhuis verpakt als WorldTour-koers

De Tour of Guangxi is officieel WorldTour, maar voelt voor renners als strafkamp. Niemand droomt ervan, iedereen hoopt ’m te ontlopen.

beeld van het peloton in de tour of guanxi

Een straf die niet als straf voelde

Twee jaar geleden zouden toenmalig Intermarché-renners Madis Mihkels en Gerben Thijssen in China de Tour of Guanxi rijden. De twee namen een filmpje op waarin ze van hun ogen spleetogen maakten. Dat viel uiteraard niet goed en het duo werd bestraft door de ploeg (en later ook door de UCI): geen Tour of Guanxi.

Dat klinkt in eerste instantie inderdaad als een straf, maar was het niet stiekem een beloning? De Tour of Guanxi heeft het predicaat WorldTour-koers, maar het blijft ook wel echt bij een papieren predicaat. Tuurlijk, je krijgt de UCI-punten - en UCI-punten zijn voor wielerploegen sinds de degradatieregels een soort heroïne, verslavend en je hebt er schijnbaar nooit genoeg van.

Maar behalve die zo felbegeerde UCI-punten? Het is een koers met een uitstraling waarbij Jonas Vingegaard een sprankelende persoonlijkheid lijkt. Het heeft minder om het lijf dan een willekeurige Belgische kermiskoers.

Renners met mailboxangst in september

Op kringverjaardagen krijg je de handen niet op elkaar als je meldt dat je wielrenner bent en een etappe in de Tour of Guanxi hebt gewonnen. Men zal het voor kennisgeving aannemen en al snel weer doorpraten over hypotheken, auto's, asielzoekers of wat er tegenwoordig ook maar op kringverjaardagen wordt besproken, ondertussen van de schaal met leverworst en blokjes kaas graaiend.

Wielrenners zullen angstvallig hun mailbox in de gaten houden als het richting september gaat en hun programma voor het najaar ieder moment op de digitale deurmat kan ploffen. De hamvraag: moet ik naar China? Het heeft meer van een strafexpeditie dan van een wielerkoers.

Verplicht nummertje in China

En zo wordt het ook wel echt gebruikt, is het hardnekkige verhaal in Radio Peloton. Visma | Lease a Bike schreef dat ze in China 'afscheid nemen van een viertal renners'. Het is natuurlijk een eufemisme voor: o ja, we hebben dat verplichte nummertje in China ook nog, daar sturen we wel wat pipo's heen die toch al weggaan bij ons, de rest kan naar het strand.

De sjaak in Guangxi

Cian Uijtdebroeks, Daniel McLay, Attila Valter en Thomas Gloag rijden volgend seizoen allemaal ergens ander (Daniel McLay stopt helemaal met wielrennen) en zijn dus de sjaak.

Tijmen Graat, Niklas Behrens en Jørgen Nordhaugen completeren de ploeg. Allemaal jonge gasten. Het heeft iets van een corporaal studentenhuis, waarin je als sjaars ook de de meest waardeloze kamer (zonder deur) krijgt en de kutklusjes moet opknappen. De Tour of Guanxi is corvee.

Columns
  • Cor Vos