Column | Waarom de Tour of Holland tóch een felicitatie verdient

Ik val maar meteen met de deur in huis: bij mijn welgemeende felicitatie aan de organisatie van de Tour of Holland zit geen greintje ironie. Dat zou je wel kunnen denken, want de eerste Tour of Holland - of is het een voortzetting van de Ronde van Nederland? - had het niet makkelijk.

De derde etappe moest worden geannuleerd terwijl het peloton nog maar amper op weg was. De reden: meerdere rijdende voertuigen op het parcours die daar niet hoorden. Levensgevaarlijk voor de renners dus. In de laatste etappe werden ook de gravelstrook er op het laatste moment nog uitgehaald.

{{ trans('customs.newsletter_signup.responsemsg') }}

{{ trans('customs.buttons.signup') }}

Vul een geldig emailadres in. {{ errors . email[0] }}

Waarom dan toch een felicitatie? Dat zal ik uiteenzetten in vijf punten, die toevallig allemaal met een L beginnen:

1. Lef

Kom er maar eens om. In een land waar de politie z'n handen volledig van het wielrennen heeft afgetrokken als het gaat om koersbeveiliging een nieuwe vijfdaagse koers organiseren. Dat vergt om portie lef en ambitie waar je u tegen zegt.

Oud-premier Balkenende had hier z'n omstreden VOC-mentaliteit-uitspraak weer van stal kunnen halen. Of om met de boektitel van misschien wel toekomstig premier Jetten te spreken: Hoe het wél kan.

2. Luisteren/Liefde voor de koers

Organisator Thijs Rondhuis luisterde in de Limburg-etappe naar het peloton. Organisatie en renners waren voor één keer een collectief en stonden niet als vijanden tegenover elkaar, zoals in andere koersen nog weleens het geval is. Rondhuis durfde de knoop door te hakken - geen koers meer - en oogstte applaus van de renners. Tsja, eigenlijk andermaal: Hoe het wél kan. UCI en andere koersorganisatoren kunnen hier een voorbeeld aan nemen.

3. Leuk parcours

Het lukte dus niet helemaal, maar het parcours dat de organisatie van de Tour of Holland had uitgetekend, zat goed in elkaar. Noodgedwongen vanwege het gebrek aan politiebegeleiding met lokale rondes. Maar ik denk dat het ook voor koersen waar wel politiebegeleiding is zomaar eens de toekomst kan zijn. Je ziet de renners immers meer dan één keer voorbij flitsen.

Hoewel de naam anders suggereert, deed de Tour of Holland ook zo ongeveer heel Nederland aan. Etappes in Zuid-Holland, Brabant, Limburg, Drenthe en Gelderland. Noord, Zuid, Oost, West. We hadden een boze Limburger in onze mailbox vanwege dat Holland, maar ik snap de internationale en commerciële overwegingen (als niet-Hollandse Groninger...) om voor Tour of Holland te gaan in plaats van Tour of The Netherlands - het bekt ook niet lekker.

Bekijk ook

Limburger woest over Tour of Holland: ‘De zoveelste blijk van Hollandse arrogantie’ | Wieler Revue

Limburger Rob Driessen haalt hard uit naar de nieuwe naam Tour of Holland: “De zoveelste blijk van Hollandse arrogantie.”

4. Laatste etappe

Geen gravelstrook dus in die laatste rit rond Arnhem, maar wel een gedroomde etappewinnaar. Danny van Poppel in het rood-wit-blauw als eerste over de streep in de laatste rit van de Tour of Holland. Wat wil je als organisator nog meer?

5. Laporte

Wat je nog meer wil? Een winnaar van wereldklasse. En die kreeg de Tour of Holland met Visma | Lease a Bike-Fransman Christophe Laporte. Het zegt iets over het deelnemersveld dat de organisatie bij elkaar wist te lobbyen (voor die L had ik ook kunnen kiezen). De Tour of Holland is geen koers in de WorldTour, niet van het niveau daaronder. Maar toch stond er een prachtig startveld. Het smaakt naar meer, ondanks Limburg - hé, dat is ook een L...