Vlaamse cross in crisis, 33% minder jonge veldrijders : ‘De pure veldrijder sterft uit’

Jongeren keren het veld de rug toe

Cycling Vlaanderen ziet een alarmerende trend: het aantal jeugdrenners met een hoofdvergunning voor veldrijden daalde sinds 2021 met maar liefst 33 procent.

“Cijfers zeggen niet alles,” nuanceert Pieter Cretskens, jeugdcoördinator van Cycling Vlaanderen Limburg, “maar het is duidelijk dat de focus verschuift.” Jongeren blijven wel fietsen, alleen steeds minder in de modder.

{{ trans('customs.newsletter_signup.responsemsg') }}

{{ trans('customs.buttons.signup') }}

Vul een geldig emailadres in. {{ errors . email[0] }}

Vlaanderen leeft voor de cross – maar de jeugd niet meer

Het Vlaamse veldrijden is cultureel erfgoed: weekends met modder, braadworst en een pint in de hand. Maar die traditie brokkelt af.
Volgens Cretskens imiteren jongeren hun helden. “Wout van Aert en Mathieu van der Poel worden nu vooral als wegrenners gezien,” legt hij uit aan Het Nieuwsblad.

De cross verliest zijn mythische status, de weg lonkt.In hun kielzog volgden ook Quinten Hermans, Timo Kielich, Tim Merlier, Thibau Nys en Gianni Vermeersch. “De pure veldrijder is stilaan een zeldzaamheid geworden,” zegt Cretskens. Een harde zin, maar pijnlijk herkenbaar.

Nevenbonden winnen aan charme

De Vlaamse crosscultuur krijgt ook concurrentie uit eigen land. Nevenbonden organiseren laagdrempelige ‘Hagelandse crossen’ zonder vergunning, waar jongeren met eender welke fiets kunnen starten.

“Dat is hun succesformule,” erkent Cretskens. “Je betaalt weinig, je kunt dichtbij huis rijden, en het is plezant.” Het nadeel: wie daar rijdt, duikt minder snel het officiële veldrijden in.

De velodroom is het nieuwe strijdperk

De pas geopende velodroom in Heusden-Zolder is intussen dé magneet van Limburg. “Ik zie het zelfs thuis,” zegt Cretskens. “Mijn zoon is van veld naar piste overgestapt. Eén fiets, geen poetswerk, nauwelijks slijtage — dat spreekt jongeren aan.”

Het is het tegenovergestelde van wat Vlaanderen jarenlang omarmde: geen koude vingers, geen modder in de ogen, geen heldenverhalen in de regen. En precies dat maakt de evolutie zo pijnlijk voor puristen.

Kan de heilige modder gered worden?

Toch is het nog niet voorbij. “We brengen alle Limburgse clubs samen om de instroom te versterken,” vertelt Cretskens. Op 3 november organiseert Cycling Vlaanderen samen met de stad Hasselt een reeks laagdrempelige fietsevents om jongeren opnieuw te prikkelen.

Als dat werkt, volgt uitbreiding naar andere steden. Ook met de Vlaamse Wielerschool staan instapdagen gepland op Circuit Zolder.
Er beweegt dus wat, maar of dat genoeg is om de Vlaamse modder opnieuw heilig te maken, zal de komende jaren blijken.