Column | Welk parcours is nog wel geschikt voor Wout van Aert?

Finales voor punchers

Toen het nieuwe Tour de France-parcours donderdag bekend werd, klonken er veel kritische geluiden. Het uitblijven van finales voor punchers was voor velen een doorn in het oog. De Tour werd vooral door de Belgische pers beschouwd als ongeschikt voor types als Mathieu van der Poel en Wout van Aert.

Dan vraag ik mij af: welk parcours is nog wél geschikt voor Wout van Aert? Die bewering slaat namelijk als een tang op een varken. De punchy aankomsten waar men op doelt, zijn nou net de finales waar Van Aert steeds minder te zoeken heeft. Daar kan hij allang geen vuist meer maken tegen Pogacar en Van der Poel.

{{ trans('customs.newsletter_signup.responsemsg') }}

{{ trans('customs.buttons.signup') }}

Vul een geldig emailadres in. {{ errors . email[0] }}

Het parcours maakt voor Van Aert geen mallemoer uit

Het is daarom kolderiek om te stellen dat het parcours niet op maat is van de superster van Visma | Lease a Bike. Van Aert is nou juist een renner voor wie het geen mallemoer uitmaakt wat de uitgestippelde route is. Veel meer dan Van der Poel kan Van Aert in vrijwel iedere etappes van waarde zijn. Dat hij zo allround is, is nou juist de klasse van Van Aert.

Neem de komende Tour: op dag één is hij met Visma de favoriet voor dagwinst, en op dag eenentwintig in Parijs kan hij op herhaling. Daar tussenin kan hij zich mengen in massasprints, de vooruitgestuurde pion zijn in bergetappes en voor eigen kans gaan in overgangsetappes. Want waar het middengebergte voor Van der Poel vaak net te zwaar is, kan Van Aert dat wel aan.

Van Aert kan zich dus bijna dagelijks uitleven in Frankrijk. Het is juist wél een parcours op maat van Wout van Aert. Zoals het dat altijd is. Neem de Giro van dit jaar, toen we vooraf gekscherend vaststelden dat hij zestien etappes kon winnen.

Veelzeggende vaststelling

Maar dat het aantal kansen op ritzeges op papier lager ligt dan een jaar of drie geleden, heeft niets met het parcours te maken. Dat komt simpelweg omdat hij niet meer zo dominant is als voorheen. Hij heeft vooral de pech dat hij in een tijdperk vol aliens rondfietst.

Van Aert is op veel fronten nog altijd wereldtop, maar is op de meeste fronten ook allang voorbijgestreefd. Neem de tijdrit, de Vlaamse klassiekers of de sprints. Het is geen leuke vaststelling, maar dat de Tour niet op maat van Wout van Aert wordt beschouwd, zegt helaas meer over hem dan over het parcours.