Lucinda Brand door het dolle heen na eerste wereldbekerzege

Nederland is een land vol wielervedettes. Zowel bij de mannen als de vrouwen wordt de ene na de andere prijs opgeraapt in zowat alle wielerdisciplines. Daarom bestaat het gevaar dat klasbakken als Lucinda Brand zomaar vergeten worden.

Lucinda Brand Tabor

Zo ook in de nobele veldritsport. Annemarie Worst, Marianne Vos, Denise Betsema, Ceylin del Carmen Alvarado en diverse andere oranjeklanten doen week na week mee om de prijzen tijdens de vrouwencrossen. Het maakt het gemakkelijk om een wereldtopper als Brand te vergeten.

Maar gelukkig zorgt Brand er zelf met enige regelmaat voor dat ze zich dankzij goede prestaties weer in de gedachten van de wielerfans nestelt. Zoals gisteren in Tábor, toen ze voor het eerst in haar carrière een wereldbekerveldrit op haar naam wist te schrijven. En dat terwijl het pas haar tweede serieuze veldrit van het seizoen was. De logische blijdschap bleek niet alleen uit de finishfoto, maar ook uit de interviews en de berichten op social media na de finish."

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

The best feeling ? ?? so cool to win my first World Cup #worldcup #tabor #cyclocross

Een bericht gedeeld door Lucinda Brand (@lucinda_brand) op

De regerende nationale crosskampioene kende geen geweldige start in de Tsjechische wereldbekermanche, maar gedurende de wedstrijd schoof ze steeds verder op naar voren. "Dit parcours leende zich er perfect voor om in het wiel te zitten", doet ze haar verhaal na afloop uit de doeken.

In elke omloop kenden diverse rensters problemen bij een gladde passage bergop. Ook Brand ondervond enige hinder van het heuveltje. Desondanks slaagde ze erin weer terug te keren. "Ik wist dat ik rustig moest blijven en moest vertrouwen op mijn kwaliteiten. Op een omloop als deze heb ik veel aan mijn uithoudingsvermogen".

Dat bleek, want bij het luiden van de bel maakte Brand onderdeel uit van de groep die mocht strijden om de zege. De 29-jarige Rotterdamse kon de cross beslissen door op het juiste moment het initiatief te nemen. "Ik wist dat ik bij de slotronde het beste als eerste het veld kon induiken", vervolgt de Rotterdamse. Net na de trappen kon ze op het listige stukje bergop het verschil maken door naar boven te rijden.

"Ik had direct een goed gaatje. Er kwamen nog wel wat passages die een beetje glad waren, maar daar hoefde ik weinig risico te nemen. De winst kwam niet meer in gevaar." 

In de laatste rechte lijn kon Brand de tijd nemen het publiek te begroeten. Een paar seconden achter haar vervolledigden Annemarie Worst en Alice Maria Arzuffi het podium.

Voor Brand volgt het crossseizoen kort op een lang wegseizoen. Individuele successen wist ze niet te boeken, maar toch waren haar resultaten aansprekend. Denk aan een knappe vierde plaats in de Giro Rosa, de tweede plek in de Amstel Gold race, een bronzen medaille op het NK tijdrijden, de zesde stek bij de mondiale tijdritkampioenschappen, een negende plaats tijdens de wegrit in Innsbruck en diverse andere topklasseringen.