Ultrafietser belandt in Russische cel tijdens wereldrecordpoging: 'Ik was niet zo slim'

Een wereldrecordpoging met een bizarre afloop

Sofiane Sehili vertrok op 8 juli vol goede moed vanuit Lissabon, met maar één doel: zo snel mogelijk per fiets naar Vladivostok rijden. Daarmee zou hij het EurAsia World Record verbreken, de langste continentale oversteek ter wereld (en de ultieme uitdaging voor ultrafietsers).

Na 17 landen en 18.000 kilometer was hij bijna bij zijn eindpunt — maar toen liep het gruwelijk mis. De 44-jarige Fransman besloot om de Chinees-Russische grens over te steken op een plek waar dat officieel alleen mocht met trein of bus. En dat laatste zou zijn recordpoging ongeldig maken. Dus koos hij, in zijn woorden, niet zo slim.

{{ trans('customs.newsletter_signup.responsemsg') }}

{{ trans('customs.buttons.signup') }}

Vul een geldig emailadres in. {{ errors . email[0] }}

‘Ik was niet zo slim’

Na zijn vrijlating was Sehili eerlijk. “Ik was niet zo slim om te denken dat dit goed kon aflopen", zei hij in een interview met AFP. Hij wilde Rusland binnenfietsen via een stuk bosgebied, in de hoop dat hij ongezien zijn route kon vervolgen. Maar de Russische autoriteiten dachten daar anders over.

Hij werd gearresteerd, beschuldigd van illegale grensoverschrijding en verdween in de gevangenis. Zijn avontuur, dat begon als een heroïsche recordtocht, eindigde in een nachtmerrie.

Vijftig dagen in een Russische gevangenis

Sehili zat bijna twee maanden vast. “Het is geen plek waar ze je oppakken en in een cel gooien zonder uitleg,” vertelde hij later. Volgens hem werd hij correct behandeld, kreeg hij medisch toezicht en juridische bijstand. Toch klinkt het allemaal meer als een thriller dan als een fietsreis.

Uiteindelijk besloot de rechter coulant te zijn: Sehili kreeg geen jarenlange celstraf, maar een boete en werd uitgewezen naar Frankrijk.

Een les in grenzen – letterlijk en figuurlijk

Wat begon als een ambitieuze recordjacht, eindigde als een verhaal over grenzen: geografische, mentale en morele. Sehili zegt nu dat hij zijn fout inziet. “Ik probeerde het legaal, maar dat lukte niet die dag. De volgende dag kon het wel, maar dan had ik mijn record verloren.”

De prijs voor die beslissing? Vijftig dagen cel, en een levensles over ambitie die soms te ver gaat. Ondertussen blijft het EurAsia-record in handen van de Duitser Jonas Deichmann, met een tijd van 64 dagen en 2 uur.

Het avontuur dat te ver ging

De tocht van Sehili is het ultieme bewijs dat zelfs de meest doorgewinterde ultrafietsers hun verstand kunnen verliezen aan de finishlijn. Hij wilde geschiedenis schrijven, maar werd zelf een verhaal. En dat, hoe je het ook bekijkt, is misschien wel zijn grootste prestatie.