Werkloze Julien Vermote over de datawaanzin in het wielrennen: ‘We rijden ook geen koersen op rollen’

‘Iedere ploeg denkt dat ze de nieuwe Pogacar mislopen’

Julien Vermote kent het vak. Hij reed jarenlang in dienst van toppers als Cavendish en Van Aert, maar zit nu zonder ploeg. Volgens hem zegt dat vooral iets over de koers van vandaag.

“Ze denken allemaal dat ze anders de nieuwe Pogacar of Remco gaan missen,” zegt hij in de Vlaamse krant Het Nieuwsblad. “Maar zo lopen er ook geen vijftig rond.”

{{ trans('customs.newsletter_signup.responsemsg') }}

{{ trans('customs.buttons.signup') }}

Vul een geldig emailadres in. {{ errors . email[0] }}

Teams willen jong, goedkoop en data-gedreven talent. “Mijn leeftijd is voor sommige ploegen een afknapper,” vertelt Vermote. “Alles wordt afgemeten aan wattages en hartslagzones. Terwijl je koersen nog altijd wint met verstand en gevoel.”

Watts boven wijsheid

Wat Vermote het meest stoort, is de verschuiving van koersinstinct naar cijferdenken. “We rijden ook geen koersen op rollen,” zegt hij scherp. “Toch lijkt het daar soms wel op.”

Hij ziet hoe jonge renners leven volgens schema’s en cijfers. “Je kan dat een paar jaar volhouden, maar op een gegeven moment springt er iets mentaal. Renners branden op nog vóór ze hun piek bereiken.”

Volgens Vermote is wielrennen geen spreadsheet. “Koersinzicht, positie kiezen, paniek vermijden — dat leer je niet uit TrainingPeaks.” TrainingPeaks is het trainingsanalyseprogramma dat bijna alle ploegen en renners gebruiken.

De vergeten waarde van ervaring

Vermote vindt het zonde dat ervaring zo weinig waard is. “Ik voel dat ik nog een meerwaarde kan zijn,” zegt hij. “Ik weet hoe je iemand uit de wind zet of wanneer je moet temporiseren. Dat kun je niet downloaden.”

Toch kiezen ploegen liever voor jonge motoren die cijfers produceren. “Maar als het koers wordt, winnen verstand en lef nog steeds van de wattagemeter.”

Wielrennen is meer dan data

De wetenschap heeft zijn nut, geeft hij toe, maar volgens Vermote is de balans zoek. “De mens is geen machine, en dat lijkt men te vergeten.”
Wat hem drijft, is het pure wielrennen — het spel, het afzien, het verrassen. “De koers is geen laboratorium,” besluit hij. “Je wint met hart, niet met een algoritme.”