Annemiek van Vleuten droomt met nieuw contract stiekem van voorjaar

Met de eindwinst in de WorldTour, de Giro Rosa, de Boels Ladies Tour, La Course en de wereldtitel tijdrijden op zak mag Van Vleuten met recht spreken van haar beste jaar ooit. In eigen land reed ze 'en passant' nog naar een tweede plaats op de individuele achtervolging bij de WK baan in Apeldoorn.

Naar goede traditie had Van Vleuten allerhande plannen voor de wintermaanden, zoals trainen in Colombia en duiken op de Filipijnen. Maar dankzij een val in de wegwedstrijd op het WK in Innsbruck - waarbij de Wageningse een scheur in de knie opliep - konden deze plannen de prullenbak in. Momenteel is ze druk aan het revalideren. 

Before operation and 4,5 week after: (bone set in right place after operation and is healing well). Still a long way to go. Next 3 weeks I will continue with fulltime physiotherapy #OpPapendal (5/6 times a week, twice a day), first goal is to get my knee to 110°. Patience! pic.twitter.com/dwMhsjDEIA

— Annemiek van Vleuten (@AvVleuten) 31 oktober 2018

"Toen ik viel wist ik direct dat het niet goed zat", blikt Van Vleuten terug op de wegwedstrijd. "Maar pas na de finish (Van Vleuten finishte als zevende, red.) voelde ik pas dat het heel slecht was. Ik kon niet meer fietsen en lopen.

"Tijdens de wedstrijd was de wil om te winnen sterker dan de pijn. Sterker nog: tijdens de race begon ik weer in mijn kansen te geloven, al was dat achteraf gezien niet heel realistisch. Toen ik de resultaten van de MRI-scan onder ogen kreeg kon ik niet geloven dat ik de wedstrijd met zo'n blessure heb uitgereden."

Het is niet de eerste keer dan Van Vleuten in de lappenmand ligt. Blessures lopen als een rode draad door haar carrière, net als de daaropvolgende wederopstanding. "Na mijn val in Rio zat ik na één week alweer op de fiets. Met deze blessure moet ik heel veel geduld hebben, en dat is lastig voor me. Het is een gecompliceerde blessure, en daardoor zal het herstel veel tijd in beslag nemen."

Zeker na zo'n lange tijd zonder fiets en fysieke inspanningen zal het een flinke uitdaging worden om volgend jaar weer op hetzelfde niveau als dit seizoen terug te keren. Realistisch gezien weet ik dat ik me op het einde van volgend seizoen moet richten, maar ik wil heel graag weer op mijn best zijn in de Ardennen", droomt Van Vleuten.

Hoe lang het herstel van de Wageningse ook mag duren, het vertrouwen van haar werkgever heeft ze. Haar contract, dat aan het einde van volgend seizoen afliep, is namelijk met een jaar verlengd. "Ik voel me echt thuis in deze ploeg. Niet alleen vanwege de sfeer, de manier van werken en de Australische mentaliteit, maar ze hebben me echt geholpen nieuwe doelen te stellen."