'En daar komt Amy Pieters voor de allerlaatste keer over de finish' - Ellen van Dijk ontroert met denkbeeldig afscheid Pieters

Van Dijk denkt terug na haar laatste koers

Toen Ellen van Dijk na haar laatste koers van het seizoen op de bank plofte, ging haar eerste gedachte niet naar haar eigen carrière. Ze dacht aan Amy Pieters. De voormalig wereldkampioene tijdrit, die zelf haar fiets bewust mocht wegzetten, realiseerde zich hoe hard het contrast was met haar oud-ploeggenote.

In een column voor Fiets schreef Van Dijk hoe dat moment haar raakte: “Toen we de restanten van het feestje hadden opgeruimd en ik alleen op de bank zat, gingen mijn gedachten ineens naar Amy Pieters.”

{{ trans('customs.newsletter_signup.responsemsg') }}

{{ trans('customs.buttons.signup') }}

Vul een geldig emailadres in. {{ errors . email[0] }}

Het onvoltooide afscheid van Amy Pieters

Pieters kwam in december 2021 zwaar ten val tijdens een training in Spanje en liep blijvende hersenschade op. Ze werd maandenlang in coma gehouden en moest daarna revalideren, maar een terugkeer in het peloton zat er nooit meer in.

Van Dijk beseft hoe oneerlijk dat einde is. “Zij kon haar laatste koers niet kiezen,” schrijft ze. “Die mooie dag met familie, vrienden en een feest heeft ze nooit gekregen.”

In de wielerwereld is een laatste koers vaak een moment van trots, een viering van wat geweest is. Voor Amy was er alleen stilte. Geen applaus, geen finishlint, geen commentaarstem die haar carrière samenvat.

Een denkbeeldig commentaar dat kippenvel bezorgt

In haar column doet Van Dijk wat niemand kon doen: ze geeft Amy alsnog die symbolische finish. Ze beschrijft hoe het zou klinken als Pieters haar carrière wél had kunnen afsluiten.

“En daar komt Amy Pieters voor de allerlaatste keer over de finish. Ze heeft een ge-wel-di-ge carrière achter de rug. Ze werd Nederlands én Europees kampioene op de weg, wereldkampioen op de baan, ze won de Omloop het Nieuwsblad en de GP Plouay. Wat een sportvrouw.”

Het is een stukje fictie dat voelt als een eerbetoon. Geen verzinsel om te dramatiseren, maar een poging om recht te doen aan een renster die te weinig eer kreeg voor haar prachtige loopbaan.

De erfenis van Pieters blijft voelbaar

Bij haar ploeg SD Worx-Protime blijft Amy Pieters aanwezig, in verhalen en in motivatie. Elk succes van de ploeg draagt een stukje van haar mee. Van Dijk beschrijft dat gevoel met warmte: “Ze is vooral een geweldig mens met wie je altijd kon lachen in het peloton. Jammer dat ze stopt.”

Hoewel Pieters zelf niet meer op de fiets klimt, klinkt haar naam nog na in elk wielerhart — en dankzij collega’s als Ellen van Dijk blijft haar nalatenschap meer dan levend.