Michael Rasmussen legt vinger op zere plek: 'Red Bull kan zich niet verschuilen achter onwetendheid'

Michael Rasmussen zet vraagtekens bij Red Bull–BORA–hansgrohe na de dopingzaak rond Oier Lazkano. Hij denkt dat de ploeg meer wist dan ze laat blijken.

michael rasmussen

Deense dopingzondaar roert zich weer

Michael Rasmussen heeft zijn vizier nu gericht op Red Bull–BORA–hansgrohe. Aanleiding: de schorsing van Oier Lazkano, die volgens de UCI verdachte waarden in zijn bloedpaspoort vertoonde tussen 2022 en 2024. De ploeg ontsloeg de Bask meteen, maar Rasmussen vindt dat te makkelijk.

De Deense dopingzondaar die in 2007 in de gele trui uit de Tour de France werd gezet is tegenwoordig analist. Hij zette zijn bedenkingen over de zaak-Lazkano op X. En dat deed hij op een manier die de wenkbrauwen doet fronsen.

‘Twee scenario’s, allebei pijnlijk’

Red Bull-BORA-hansgrohe was er na de schorsing van Lazkano als de kippen bij om naar Movistar te wijzen. Maar volgens Rasmussen kan de Duitse sterrenformatie zich niet verschuilen achter onwetendheid. “Voor zover ik weet zijn er slechts twee scenario’s,” schrijft hij in een zorgwekkende boodschap.

“Ik ga ervan uit dat Red Bull–BORA–hansgrohe om Lazkano’s medisch dossier heeft gevraagd voordat het contract werd ondertekend. Scenario één: de artsen waren niet bekwaam genoeg om vermoedens te signaleren. Scenario twee: ze zagen het wel, maar vertrouwden erop dat de UCI niets zou doen.”

'Een nieuw gebied waar renners met afwijkende bloedwaarden rondrijden'

Rasmussen gaat nog een stap verder: “In het laatste geval is er een nog groter probleem. Het zou een heel nieuw gebied openen waar renners, met medeweten van de ploeg, rondrijden met afwijkende bloedwaarden.”

Die zin alleen al klinkt als een waarschuwing voor een sluimerende dopingcultuur die volgens hem nog steeds aanwezig is — niet openlijk, maar onder de radar.

De Deen sluit af met een sneer naar de wielerautoriteiten: “Hoe dan ook, een proces van drie jaar is erg lang.” Daarmee wijst hij op het trage optreden van de UCI en de International Testing Agency, die pas na jaren conclusies trekken.

De ironie van de boodschapper

Dat juist Michael Rasmussen deze woorden uitspreekt, is een verhaal op zich. De man die zelf ooit uit de Tour werd gezet omdat hij loog over zijn verblijfplaats, weet als geen ander hoe de dopingwereld werkt. Zijn kritiek is dus niet alleen vilein, maar ook geloofwaardig – hij kent de schimmige kant van het peloton beter dan wie ook.

En hoewel je zou denken dat zijn verleden hem monddood maakt, lijkt het eerder het tegenovergestelde te doen: Rasmussen voelt zich vrijer dan ooit om de vinger op de zere plek te leggen.