Tour vandaag: De laatste krachtmeting tussen de klassementsrenners

Parijs is niet ver meer. Nog 31 kilometer zijn de renners verwijderd van de traditionele parade in de Franse hoofdstad. Maar voor het zover is moet er nog één keer schandalig hard tegen de klok gereden worden in Frans Baskenland.

Tom Dumoulin

De Tour-organisatie heeft gezorgd voor een pareltje van een individuele klokproef, met twee nieuwe plaatsen voor de Tourkaravaan. We hebben er drie weekjes op moeten wachten, maar dan heb je ook wat.  Met 31 kilometer is de tijdrit misschien niet heel lang, maar ze is wel fraai uitgetekend door Thierry Gouvenou.

Saint-Pée-sur-Nivelle mag de start van de tijdrit verzorgen, maar ook niet meer dan dat. Het enige bezienswaardige in dit Pyreneeën-dorpje is een oud en verlaten kerkje. Het ligt bijna tegen de Spaanse grens aan, helemaal aan de westelijke kant, en maakt dus deel uit van Frans-Baskenland.

Voor een goed begrip: deze hele tijdrit vindt plaats in Frans-Baskenland. En als u weet hoe heuvelachtig het aan de andere kant van de grens is, weet u vast ook wel hoe heuvelachtig deze tijdrit zal zijn. Vanuit Saint-Pée-sur-Nivelle wordt gelijk de weg bergop gezocht. Dat gebeurt gedurende vier kilometer. En daarna? Het blijft miserie. Continu op en af.

Apotheose

Als we na een afdaling Ustaritz bereiken, na 12 kilometer, blijft op en af gaan. Via Souraïde, door Larraldea naar Ordotz. Na 27 kilometer tijdrit bevinden we ons op 85 meter hoogte, een kilometer later op de Col de Pinodieta zitten we op 172 meter boven zeeniveau. Is dat lekker? Ja. Tenminste, voor degenen die niet op een tijdritfiets zitten. Want voor de renners is dit een regelrechte verschrikking.

De Côte is slechts negenhonderd meter lang, maar met een gemiddeld stijgingspercentage van 10,2 procent en het het dubbele percentage als maximum is dit een klim waarbij je maar beter kunt hopen dat er geen parkeerverbod is als je niet goed hebt ingedeeld. Als je je voor het klimmetje al helemaal hebt leeggereden kom je hier gegarandeerd stil te staan. En probeer die parkeerwachters dan maar eens te ontlopen...

Op de top is het afdalen richting aankomstplaats Espelette, waarna het nog een stukje bergop loopt om deze tijdrit van 31 kilometer af te ronden. De finishplaats is nog wel een bekend plaatsje voor toeristen: daar worden namelijk Piments d’Espelette gekweekt, chilipepers. Ieder jaar vinden pimentfeesten plaats in oktober. De beste tijdrijders kunnen in deze individuele klokproef best wat chilipepers gebruiken.

Het wonder van Espelette?

De vraag die Nederland bezighoudt luidt: "Kan het nog voor Tom Dumoulin? Kan hij de Ronde van Frankrijk nog winnen?"

Aan het parkoers ligt het niet. Het is geen meter vlak. Draaien, keren, nijdige klimmetjes. Het doet denken aan een achtbaanrit. Echt precisiewerk. Kortom: Dumoulin-land. Toch lijkt het een bijzonder lastig karwei te gaan worden voor de Nederlander. Vermoedelijk wordt het halve eeuwfeest van Jan Janssens Tourzege niet opgeluisterd met een derde Nederlandse winnaar van de Ronde van Frankrijk. 

Daarvoor zijn de verschillen in het klassement nu eenmaal behoorlijk groot. Het verdicht na negentien van de eenentwintig ritten is vrij duidelijk: Dumoulin moet meer dan twee minuten goedmaken op Geraint Thomas.

Twee minuten en vijf seconden. Het is een eeuwigheid. Zeker gezien de hoogvorm waarin Thomas verkeert en diens tijdritcapaciteiten lijkt er geen vuiltje aan de lucht voor de Welshman. Maar toch, het kan natuurlijk altijd tegenzitten. Herinnert u zich bijvoorbeeld deze valpartij nog?

Tijdens de opener van de Dauphiné ging Thomas onderuit. Overigens zou 'G' die ronde winnen. Een valpartij in het uiterste zuiden van Frankrijk kan echter fataal zijn voor zijn winstkansen. Eén verkeerde inschatting, één moment van onoplettendheid en de gele droom kan wellicht de ijskast in. Ook een lekke band of andere materiaalpech zou roet in het eten van de Sky-man kunnen gooien.

Om zijn gele trui te behouden kan de beste man wellicht beter niet al te veel risico meer nemen. Aan de andere kant: misschien kan hij hier wel zijn derde ritzege pakken. Motiveert die gedachte hem of zit hij meer met 'hoogmoed voor de val' in zijn hoofd?

Waar Thomas ook aan denkt: de opdracht van Dumoulin is simpel. Gewoon zo hard mogelijk rijden en dan maar zien waar het schip strandt. Een etappezege lijkt met enig optimisme in de maak voor de mondiale tijdritkampioen. Het zou een mooie troostprijs zijn. En wie weet...

Stel dat Thomas een offday à la Michael Rasmussen in 2005 heeft... Stel dat Geraint Thomas voor het eerst in drie weken transformeert in een soort Mister Bean en zich van de ene bocht naar de andere klungelt. Wie weet zit er dan nog wel iets heel moois in. Als dit scenario uitkomt zullen er heel veel mensen zijn die van Espelette een bedevaartsoord zullen maken. 

Maar de mogelijkheid dat Dumoulin nog van het podium kukelt behoort ook tot de mogelijkheden. De concurrentie ligt immers op de loer. Primoz Roglic kan deze tijdrit ook zomaar winnen, zeker gezien zijn indrukwekkende prestaties van de laatste dagen. En de heer Froome? Met hem ben je ook nog niet zomaar klaar, ook al heeft hij geen Giro-benen.

*****

Tom Dumoulin

***

Primoz Roglic

*

Geraint Thomas, Chris Froome, Stefan Küng

Bekijk de starttijden van de Nederlanders en de top tien van het klassement hier!