/https%3A%2F%2Fcdn.pijper.io%2Fsource%2Fwieler-revue%2Fsource%2Fwielerrevue%2F2018%2Fjuli%2Ftour_de_france%2Ftour_in_beeld%2F16%2Ftour_de_france_carcassonne_-_bagneres-de-luchon_profiel.jpg)
De 16de etappe van de Tour van 2018 is de enige rit waarin een stukje ‘buitenland’ is opgenomen. In volle finale rijden de renners namelijk heel even over Spaans grondgebied. Inderdaad: we zitten midden in de Pyreneeën.
/https%3A%2F%2Fcdn.pijper.io%2Fsource%2Fwieler-revue%2Fsource%2Fwielerrevue%2F2018%2Fjuli%2Ftour_de_france%2Ftour_in_beeld%2F16%2Ftour_de_france_carcassonne_-_bagneres-de-luchon_profiel.jpg)
Op 70 kilometer van de streep in deze meer dan 200 kilometer lange etappe begint de weg voor het eerst serieus omhoog te lopen. De renners rijden naar de top van de Col du Portet d’Aspet en zullen in de afdaling allemaal even stilstaan – niet letterlijk – bij het feit dat Fabio Casartelli in 1995 in deze afdaling na een valpartij het leven liet. Laat het een waarschuwing zijn voor de andere renners: neem risico als het naar beneden gaat, maar overdrijf niet.
/https%3A%2F%2Fcdn.pijper.io%2Fsource%2Fwieler-revue%2Fsource%2Fwielerrevue%2F2018%2Fjuli%2Ftour_de_france%2Ftour_in_beeld%2F16%2Fmonument_fabio_casartelli.jpg)
Na de Portet d’Aspet volgt vrij snel de Col de Menté. De Menté is met een kleine zeven kilometer niet al te lang, maar het stijgingspercentage (gemiddeld 8,1% met het venijn in de staart) zal toch zorgen voor de nodige problemen in het peloton. En als ze eenmaal boven zijn is de ellende nog niet voorbij: de berg staat immers ook bekend om een beruchte afdaling.
Herinnert u Luis Ocaña nog? In 1971 rijdt hij Merckx op minuten zodra de weg bergop loopt. Er is simpelweg niets te doen tegen de Spaanse klimgeit. Totdat Merckx zijn concurrent onder druk zet in de afdaling van de - jawel - Col de Menté. Er wordt op het scherpst van de snede gedaald en het asfalt, dat dankzij een zomerse storm veranderd was in een ijsbaan, kent geen genade: de twee kemphanen gaan onderuit. Merckx eerst, Ocaña daarna.
En waar de Kannibaal zijn weg kon vervolgen, bleef Ocaña achter. Zoetemelk en Agostinho konden de bewuste bocht eveneens niet houden en knalden vol op de arme Ocaña. De toestand leek zo penibel dat er zelfs al overlijdensberichten naar buiten kwam. Gelukkig was dat niet het geval, maar de Tour van Ocaña was wel voorbij. De gele droom spatte uiteen. Pas twee jaar later zou hij de Ronde ook echt winnen.
Ondanks deze triomf was de carrière van Ocaña er vooral één vol tegenslagen. Na nog een paar bijna-doodervaringen en zware crashes was het eigenlijk een wonder dat Magere Hein hem pas in 1994 op uit het rijk der levenden. Dit gebeurde overigens op verzoek van Ocaña zelf. Op zijn kantoor benam hij zichzelf met de hulp van een pistool van het leven.
/https%3A%2F%2Fcdn.pijper.io%2Fsource%2Fwieler-revue%2Fsource%2Fwielerrevue%2F2018%2Fjuli%2Ftour_de_france%2Ftour_in_beeld%2F16%2Fportet_daspet_col_de_mente_profiel.jpg)
Razendsnelle afdaling
Na de Col de Menté rijden we Spanje in en gaan we ook op Spaans grondgebied klimmen. De provincie Lérida wordt aangedaan. Vanuit Bossost begint het met vier haarspeldbochten en al gauw lopen de stijgingspercentages op. Begint het aan een kleine zeven procent gemiddeld, het zwaarste stuk ligt in het midden van de beklimming. Als het bochtige werk voorbij is, worden percentages van 8 en 9 aangetikt.
Op de top van de Col du Portillon is de Franse grond alweer bereikt, waarna nog een steile en snelle afdaling volgt aan de steile kant van de Portillon. Deze afzink, met daarin nog een paar linke bochten, leidt ons naar Bagnères-de-Luchon, waar wel vaker de streep lag na een afdaling. Herinnert u zich bijvoorbeeld nog de laatste keer dat de Tour aankwam in het kuuroord? Inderdaad, het was die keer dat Chris Froome iedereen achterliet in de afdaling van de Col de Peyresourde.
/https%3A%2F%2Fcdn.pijper.io%2Fsource%2Fwieler-revue%2Fsource%2Fwielerrevue%2F2018%2Fjuli%2Ftour_de_france%2Ftour_in_beeld%2F16%2Ftour_de_france_carcassonne_-_bagneres-de-luchon_laatste_kilometers.jpg)
Favorieten
Deze etappe kan twee kanten op: of de vluchters mogen het voor de derde etappe op rij uitmaken, of het gaat tussen de favorieten voor het klassement. Denkt u bij de eerste categorie renners vooral aan mannen als Ion Izagirre, Mikel Nieve, Julian Alaphilippe, Rafal Majka, Domenico Pozzovivo, Warren Barguil, Damiano Caruso en - waarom ook niet - Bauke Mollema. Dikke kans dat leden van Fietsclub de Vrijbuiters opnieuw met de ritzege aan de haal gaan.
En de grote tenoren? Er zal in ieder geval al geprobeerd worden om Geraint Thomas te doen kraken. Misschien lukt het niet vandaag, maar een groot huis sloop je doorgaans ook niet in één dag. Echter, als de concurrentie uitzicht wil houden op een mogelijke gele trui in Parijs moeten er vandaag toch al sloopwerkzaamheden worden verricht. Benieuwd of mannen als Romain Bardet, Mikel Landa, Primoz Roglic, Steven Kruijswijk of Tom Dumoulin de heren van Team Sky al eens in de problemen kunnen brengen. Bergop, of in één van de afdalingen.