Voorbeschouwing: Milaan-Sanremo 2018

 "Milaan-Sanremo is als een opera", zei Mark Cavendish ooit. En daar valt zeker wat voor te zeggen. Het is een koers doorgaans met een rustig begin. Adagio, om het in muziektermen te zeggen. Maar naarmate de wedstrijd vordert en de finishplaats in zicht komt zwelt het orkest aan. Denk aan termen als 'allegro' en 'crescendo' om uiteindelijk uit te komen bij 'fortississimo'. Zodra het peloton de Poggio opdraait is het volle bak tot aan de Via Roma. Een ware explosie.

Niet lang na de aankomst is van de koers weinig meer te merken. Ze lijkt in het niets te zijn opgelost. Gelukkig blijft Milaan-Sanremo altijd nog lang doorrazen in de hoofden en de harten van de wielervolgers.

Parkoers

Over de route is genoeg gezegd en geschreven. Tenminste, als we het over de finale hebben. Aan de Povlakte worden minder woorden gewijd. Zonde, want ook hier liggen best een paar noemenswaardige plekken. Zo is er Tortona, de stad waar op 2 januari 1960 het levenslicht uit de ogen van Fausto Coppi verdween. Tijd om even om te rijden naar zijn graf en geboortehuis in het nabijgelegen Castellania is er overigens niet. 

In Novi Ligure rijden de renners niet veel later over de Viale dei Campionissimi. Kan het mooier? Ja, want aan deze weg ligt het Museo dei Campionissimi, een museum waar de wielerliefhebbers hun hart kunnen ophalen. Voor het museum staan beelden van Fausto Coppi en Costante Girardengo, oercampionissimo  en geboren in Novi Ligure. Binnen wordt het wielrennen en de fiets gevierd.  

Vanaf Ovada behoeft de route eigenlijk geen nadere introductie. De Passo del Turchino is het hoogste punt van de koers. Hierna daalt de karavaan richting de Middellandse zee. 

In de finale langs de Ligurische kust wachten achtereenvolgens de Capo Mele, Capo Cervo, Capo Berta, de Cipressa en de Poggio di Sanremo. Hellingen met namen die klinken als een klok. De Tre Capi zijn voor een gemiddelde bakfietsmoeder misschien een fikse uitdaging, maar voor doorgewinterde wielerprofs die in Sanremo willen juichen mogen ze geen enkel probleem vormen.

Tijd om even te stoppen bij het monument op de Capo Berta (u ziet de heren Gino Bartali, Costante Girardengo en Fausto Coppi) hebben de aspirant winnaars niet.

Na deze 5,6 kilometer lange klim, die een gemiddeld stijgingspercentage van 4,1% heeft, volgt een afdaling waarin het gevaar op de loer ligt. 

Wat volgt is een sprint naar de voet van de Poggio. In veel koersen zou dit niet een bult zijn om veel woorden aan vuil te maken. Maar in La Primavera telt ze na 290 kilometer fietsen mee. 

Na een pittige, loeisnelle afdaling komt de meute na goed driehonderd kilometer fietsen aan in Sanremo. Ergens tussen kwart voor vijf en half zes is het afspraak op de Via Roma. Een masssaprint, een klein groepje of is er weer eens iemand die solo wint?

Favorieten

Nu we het geheugen weer hebben opgefrist wat het parkoers betreft is het tijd om ons te buigen over de deelnemerslijst. Want wat staan er een hoop mooie namen aan het vertrek op het Piazza Castello in Milaan. Onder hen vijf oud-winnaars.

We beginnen met de winnaar van vorig jaar: Michał Kwiatkowski. De Poolse coureur van Team Sky pakte vorig jaar de zege en dit seizoen is hij ook weer in vorm. Hij schreef afgelopen week Tirreno-Adriatico al op zijn naam en dat houdt in dat hij bij alles en iedereen hoog op de favorietenlijstjes staat. Als hij nu ook nog het eerste lentemonument weet te winnen komt hij in twee mooie lijstjes te staan. 

Na winst in Tirreno-Adriatico ook winst in Milaan-Sanremo

1973 - Roger De Vlaeminck

1993 - Maurizio Fondriest

1994 - Giorgio Furlan

2008 - Fabian Cancellara

Twee keer op rij winst in Milaan-Sanremo

1925 & 1926 - Costante Girardengo

1939 & 1940 - Gino Bartali

1948 & 1949 - Fausto Coppi

1952 & 1953 - Loretto Petrucci

1966 & 1967 - Eddy Merckx

1971 & 1972 - Eddy Merckx

1975 & 1976 - Eddy Merckx

1978 & 1979 - Roger De Vlaeminck

1988 &1989 - Laurent Fignon

1997 & 1998 - Erik Zabel

2000 & 2001 - Erik Zabel

Kan Kwiatkowski opnieuw toeslaan op de Via Roma? Dat wordt moeilijk, dat zal Kwiato zelf ook beseffen. Maar de 27-jarige heeft ons vaker weten te verrassen. Dus moeten we rekening met hem houden? Zeer zeker!

En dan over naar de man die Kwiatkowski vorig jaar wist te verslaan. Peter Sagan. Zijn slechtste klassering in Milaan-Sanremo? Zeventiende. Alleen dat winnen lukt nog niet zo. Twee keer tweede en twee keer vierde. De Slowaak start al heel wat jaren als één van de absolute topfavorieten aan de klassieker, maar steeds was iemand hem te slim en te snel af. En ergens is het mooi dat hij hem nog niet heeft kunnen winnen. Het geeft aan hoe moeilijk het is om deze koers te winnen. Zelfs voor Peter Sagan.

Hoe moet de drievoudig wereldkampioen het gaan doen? Hij heeft opties, zoals u weet. In de sprint maakt hij zeker kans, maar hij kan het ook klaarspelen door op de Poggio weg te rijden. Zoals vorig jaar. Het was een raketlancering waar Elon Musk jaloers op zou zijn.

Hoe zit het met zijn kansen dit jaar? Ook goed. In de Tirreno wist hij weliswaar niet te winnen, maar hij maakte wel indruk. Vooral in de voorlaatste etappe, toen hij ternauwernood aan een valpartij ontstnapte, tot achtervolgen was gedwongen en op enkele centimeters van de dagzege strandde. Kortom: Sagan is goed. Sagan doet mee. Sagan is topfavoriet. Opnieuw.

Kwiatkowski en Sagan worden door sommigen gezien als enkele renners die alle vijf de monumenten zouden kunnen winnen. Een ander is Philippe Gilbert. Hij heeft er zelfs een doel van gemaakt; op zijn Twitteraccount passeert de hashtag #StriveForFive regelmatig. Zijn ambitie is niet onlogisch ook als je bedenkt dat hij er al drie op zak heeft. Luik-Bastenaken-Luik, de Ronde van Vlaanderen en tweemaal Il Lombardia.

Nog twee wedstrijden winnen en hij staat in het rijtje met Rik van Looy, Roger de Vlaeminck en Eddy Merckx, de enige drie die alle wielermonumenten op hun erelijst hebben staan. Kan Gilbert de vierde zijn? Allicht. Maar hij zal zelf beseffen dat het een zeer lastige opgave is.

La Primavera, I'm coming for you ? #StriveForFive pic.twitter.com/2On6Rrhbc3

— PHILIPPE GILBERT (@PhilippeGilbert) 16 maart 2018

Gilberts nadeel? In de groepssprint maakt hij normaliter geen kans als er mannen als Sagan, Démare en Kristoff bij zitten. Hij moet dan ook van dit soort mannen af. Dat heeft hij in zijn vorige deelnames al  meerdere malen geprobeerd op de Poggio, maar nooit had dat de overwinning als resultaat. Kan hij de Sint-Jozefsklassieker winnen? Ja. Maar dan moet echt alles kloppen.

Moeten we alle andere kanshebbers uitgebreid bespreken? Dan zijn we vermoedelijk pas klaar als de vrijwilligers de dranghekken op de Via Roma alweer hebben opgeruimd. Laten we het doen met onderstaande favorietenlijst.

Favorieten Milaan-Sanremo volgens Wieler Revue

*****

Peter Sagan

***

Michał Kwiatkowski

**

Philippe Gilbert, Julian Alaphilippe, Elia Viviani, Arnaud Démare, Sonny Colbrelli, Greg Van Avermaet, André Greipel, Matteo Trentin, Alexander Kristoff, Sacha Modolo 

*

Danny van Poppel, Marcel Kittel, Gianni Moscon, Michael Matthews, Oliver Naesen, Tony Gallopin, Christophe Laporte, Edvald Boasson Hagen, Jasper Stuyven, Oscar Gatto, Vincenzo Nibali, Caleb Ewan, Magnus Cort Nielsen, Michael Valgren, Ben Swinft, Fabio Felline, Marco Canola, Filippo Pozzato

De tombola mag gaan draaien. Wie pakt het eerste monument van wielerjaar 2018? We weten het morgen ergens tussen kwart voor vijf en half zes. Met de voorspelde regen wordt het sowieso geen pleziertochtje voor de coureurs. Des te meer reden om er goed voor te gaan zitten. Vuurwerk zal er hoe dan ook komen. We weten alleen nog niet wanneer.