In 1998 wint Marco Pantani de Giro en de Tour. Een jaar later lijkt hij in zijn roze trui opnieuw een gooi te doen naar de eindzege in de ronde van Italië. Hij wint vier bergritten en niemand twijfelt eraan dat hij het roze naar Milaan rijdt. Toch wint Pantani de Giro niet.
In het collectieve wielergeheugen zitten de beelden van Marco Pantani die de bergen op rijdt alsof ze vlak zijn. Onderin de beugel danst hij op de pedalen terwijl hij zijn concurrenten de adem afsnijdt. Ook op weg naar Madonna di Campiglio
Zijn voorsprong met nog twee ritten te gaan? 5 minuten en 38 seconden. Zelfs als zijn been plots geamputeerd had moeten worden zou Pantani de Giro hebben gewonnen.
Een dag later verschijnt Pantani niet meer aan het vertrek. In plaats daarvan wordt hij afgevoerd wegens een te hoog hematocrietgehalte. Opmerkelijk is dat niet (je telde immers niet mee met een hematocrietwaarde dat nog door de beugel kon). De meeste concurrenten van Elefantino gebruikten net zo goed. Toch is het een vrij eenvoudig karwei om een positieve test te omzeilen. Dus waarom wordt Pantani gepakt?
Het blijft lang een mysterie tot Renato Vallanzasca een verklaring aflegt. Deze misschien niet al te gezellige jongen van de Camorra beweert namelijk dat zijn organisatie de test van Pantani heeft vervalst. Hoe het ook zij: feit is dat Pantani na 4 juni 1999 nooit meer de oude is. Hij wint weliswaar nog wel twee Touretappes, maar Il Pirata zal steeds verder afglijden. Niet alleen op de fiets is Pantani een groot daler.
Op 14 februari 2014 wordt de lieveling van Italië gevonden op een hotelkamer in Rimini.
Foto: Cor Vos