De zestiende rit lijkt niet bijzonder memorabel, tot de peristaltiek van Tom Dumoulin daar anders over beslist.
Een golf van ontzetting gaat door vele wielerliefhebbers als Tom Dumoulin op een goede 32 kilometer van de meet zich ontdoet van zijn wielerkleding om een grote boodschap in de berm te deponeren. Hoewel de rest van de favorieten wel even treuzelen is er van lang wachten geen sprake op de Umbrailpas.
Nairo Quintana, Vincenzo Nibali, Domenico Pozzovivo en Ilnur Zakarin weten zich af te scheiden van de rest. De vier rapen één voor één de overgebleven vluchters – waaronder Steven Kruijswijk – op en vatten de afzink aan met een geringe achterstand op Mikel Landa.
Landa komt eerder die dag al als eerste boven op de Cima Coppi, het dak van de ronde. Op de Mortirolo, gedoopt tot Salita Scarponi, is het Astana-renner Luis Leon Sanchez die van de kopgroep een vrijgeleide krijgt om als eerste de top te passeren.
Nibali neemt enige risico’s in de afdaling en komt al snel bij Mikel Landa. De twee vechten in de bochtige finale in Bormio om de zege, en het is de Haai van Messina die als eerste Italiaan deze Giro een ritzege weet te pakken. Nairo Quintana is op goed tien tellen de nummer drie in de daguitslag.
Een teleurgestelde Tom Dumoulin verliest uiteindelijk 2’10”. In het klassement houdt de renner van Team Sunweb nog een halve minuut over op Nairo Quintana in de strijd om het roze. Ook in rit 17 draagt Dumoulin dus de Maglia Rosa.