Wieler Revue Jaaroverzicht 2016: van Down Under tot Doha (Deel 33)

Het wegseizoen van het kalenderjaar 2016 zit erop. Wieler Revue blikt graag met u terug, van januari tot oktober. Twee koersen in Canada deze keer.

Het wielerseizoen kent met de Japan Cup een traditioneel einde van de belangrijke internationale koersen. De renners beginnen vanaf november aan hun opbouw naar het seizoen 2017. Maar hoe verliep alles in 2016? Als u alweer bent vergeten wie in de belangrijkste koersen schone schijn maakten, bent u bij Wieler Revue aan het juiste adres. Wij blikken met tekst en beeld terug op de belangrijkste wielerwedstrijden van 2016. Daarbij komen zowel de mannen als vrouwen genoeg in het spotlight te staan.

'Klassiekers' in Canada

De Vuelta a España kwam tot een einde. Het slotweekend van de Vuelta betekende ook altijd een fietsweekend op het Amerikaanse continent. In Canada stonden namelijk twee klassiekers voor de deur. De Grand Prix van Québec en Montréal zijn al jaren een vaste klant in de WorldTour. Beiden hebben een selectief parkoers, met een spannende laatste kilometer. Ook dit jaar zouden de koersen weer garant staan voor spektakel.

De eerste van de twee vond plaats in Québec. Een grote groep met Twan Castelijns van LottoNL-Jumbo erbij kon een lange tijd vooruit blijven. Echter was hun verhaal op voorhand al geschreven; zeker toen bleek dat in het peloton de finale al vroeg werd ingeluid. Julian Alaphilippe was daarin een grote animator. De Fransman van Etixx-Quick Step, vooraf eigenlijk gerekend tot de topfavorieten, was al op veertig kilometer van de finish actief. Het eerste slachtoffer leek Peter Sagan; de wereldkampioen bungelde achteraan.

Geanimeerde koers

De Fransman werd door de hulptroepen van Tinkoff weer gegrepen, waarna er in de finale een interessante groep weg kwam. Rui Costa, Gianni Moscon en Fabio Aru waren een aantal van de vooraan aanwezige namen. Maar in die groep wilde niemand werken. Oliver Naesen opende in de slotronde het bal. De Vlaming wilde zijn kunstje van de Bretagne Classic-Ouest France herhalen. Op de Côte de la Montagne, de scherprechter in het parkoers, was hij eraan voor de moeite.

Matteo Trentin nam over, samen met opnieuw Alaphilippe. Ook Moscon was aanwezig. De Italiaan van Sky liet het Etixx-duo zelfs indrukwekkend achter. Toch kwam het peloton in de slotkilometers nog terug, het sein voor Rigoberto Urán om op exact dezelfde plaats als vorig jaar aan te vallen. Destijds won de Colombiaan. In het tenue van Cannondale-Drapac leek hij hetzelfde te gaan doen.

[video mp4="https://cdn.pijper.io/source/wieler-revue/source/wielerrevue/2016/12/Grand-Prix-Cycliste-de-Quebec-Highlights.mp4"][/video]

Hij die op ieder moment in de finale vermoeid en niet fit oogde, had op het einde de beste jump. Peter Sagan liet nog maar eens zien dat er echt geen vloek op zijn regenboogtrui rustte. Greg van Avermaet werd andermaal tweede achter Sagan. Anthony Roux was een verrassende, maar even gelukkige derde.

En door!

Twee dagen later was Montréal het decor van een Canadese eendagsklassieker. Het parkoers van de tweede Canadese koers was net iets lastiger dan dat in Québec. Een beklimming al vroeg in de lokale omloop moest de boel uiteen doen splijten.

Een groep van zes renners, waarvan Sean de Bie, Jasha Sutterlin en Lukas Pöstlberger de bekendste namen waren, toog op reep. De Oostenrijker was de laatste die bij de kraag werd gevat door het peloton, op 25 kilometer van de streep. BMC zorgde voor wat orde in een daarvoor ongeregeld peloton, waarna in de slotronde op de lange beklimming Rui Costa aan de haal ging. De Portugees sloeg een gat op een groepje met onder meer Peter Sagan, Greg van Avermaet en Bauke Mollema. Onder impuls van Sagan werd Costa pas in de laatste kilometer weer gepakt. Het werd opnieuw sprinten bergop.

[video mp4="https://cdn.pijper.io/source/wieler-revue/source/wielerrevue/2016/12/Grand-Prix-Cycliste-de-Montreal-Highlights.mp4"][/video]

De regenboogtrui had onderweg te veel gegeven. Deze keer werd hij geklopt door de olympisch kampioen, die zo nog maar eens een koers toevoegde aan zijn uitstekende erelijst van 2016. Diego Ulissi mocht als nummer drie mee op het podium.

En weer terug!

Dat was het voor wat betreft de koersen op het Amerikaanse continent. Het peloton mocht rustig huiswaarts keren. In Europa volgden eerst nog het Europees Kampioenschap in Plumelec en de Eneco Tour, voordat een deel zich kon richten op de Ronde van Lombardije, waar een andere portie renners zijn zinnen had gezet op het wereldkampioenschap in Qatar. In het volgende deel: het Europees kampioenschap en de Eneco Tour. Tot dan!

Foto's: Cor Vos