HomeNieuwsWieler Revue Jaaroverzicht 2016: Tour de France (Deel 23)

Wieler Revue Jaaroverzicht 2016: Tour de France (Deel 23)

Het wegseizoen van het kalenderjaar 2016 zit erop. Wieler Revue blikt graag met u terug, van januari tot oktober. Eindel...

Het wegseizoen van het kalenderjaar 2016 zit erop. Wieler Revue blikt graag met u terug, van januari tot oktober. Eindelijk, de Tour de France.

Het wielerseizoen kent met de Japan Cup een traditioneel einde van de belangrijke internationale koersen. De renners beginnen vanaf november aan hun opbouw naar het seizoen 2017. Maar hoe verliep alles in 2016? Als u alweer bent vergeten wie in de belangrijkste koersen schone schijn maakten, bent u bij Wieler Revue aan het juiste adres. Wij blikken met tekst en beeld terug op de belangrijkste wielerwedstrijden van 2016. Daarbij komen zowel de mannen als vrouwen genoeg in het spotlight te staan.

La Grande Boucle

Het was juli. Het was tijd voor de Tour de France. Eindelijk was het zover. In de baai van de Mont-Saint-Michel in Normandië startte de 103de editie van La Grande Boucle. Het startschot klonk en zoals de laatste jaren vaker traditie was, was de eerste ontsnappingspoging de juiste. Paul Voss kwam weg, met zijn ploeggenoot Jan Barta. Het duo van Bora-Argon 18 kreeg gezelschap van Leigh Howard, Anthony Delaplace en Alex Howes. De Duitser van Bora-Argon 18 kon op twee hellingen het enige bergpuntje meenemen. De bollentrui was zijn souvenir na de eerste etappe.

Paul Voss in de bollentrui op Utah Beach. Paul Voss in de bollentrui op Utah Beach.

De eerste dag stond in het teken van het herdenken van de Tweede Wereldoorlog. De aankomststreep lag getrokken bij Utah Beach, daar waar de geallieerden in de Tweede Wereldoorlog aan land gingen. Er waren drie topfavorieten: Marcel Kittel, André Greipel en Mark Cavendish. Vanuit Nederland werd met vol vertrouwen gekeken naar de nieuwe Nederlandse kampioen Dylan Groenewegen. In de finale vond een vreemde valpartij plaats: Alberto Contador klapte vol tegen een vluchtheuvel en ging enorm geschaafd weer verder. Het zou geen gelukkige Tour de France worden voor de Spanjaard.

De kopgroep van vijf was ten dode opgeschreven, maar dat wisten de aanvallers vooraf zelf ook. De sprint was vooraf aangekondigd en kwam er. In de voorbereiding naar de sprint ging de Deen Michael Mørkøv zwaar tegen het asfalt. Hij zou weer opstappen, maar niet meer herstellen van zijn valpartij. De sprintvoorbereiding verliep chaotisch. Er kwam weinig lijn in de sprint. Het werd een lange sprint. Een zekere Brit pakte zijn 27ste ritzege in de Tour en zou voor het eerst de gele trui dragen.

Ardennenwerk

Die gele trui zou Mark Cavendish normaal gesproken maar één dag dragen. Op de tweede dag lag de finish namelijk in Cherbourg, op een helling in Octeville. Het werd voer voor de mannen die in de laatste week van april ook de dienst uitmaken. Alejandro Valverde, Julian Alaphilippe en Joaquim Rodríguez waren veel gehoorde favorieten. Dan zaten er tussen de sprinters nog zij die goed een helling aankonden. Wereldkampioen Peter Sagan natuurlijk voorop, maar Michael Matthews mocht ook niet onderschat worden.

De kopgroep in de tweede etappe. De kopgroep in de tweede etappe.

Paul Voss wilde zijn bergtrui nog een dagje houden. Opnieuw sprong een ploeggenoot mee, deze keer Cesare Benedetti. Vegard Breen was de eerste renner van Fortunéo-Vital Concept die de kleuren van de Franse ploeg vooraan te zien bracht in deze Tour. Met dat drietal bracht Jasper Stuyven de eerste uren van de wedstrijd door. De Belg van Trek-Segafredo zou in volle finale zijn vluchtmakkers vaarwel zeggen. Hij leek op weg naar de etappezege. Tot Roman Kreuziger zich op de slothelling op kop zette voor de wereldkampioen. Kon hij het afmaken?

Ook Sagan zou voor het eerst een gele trui ontvangen na de etappe. Het was al even geleden dat hij een etappe won in de Tour de France. In 2013 zegevierde hij in Albi, waar hij een jaar daarvoor drie etappes won in zijn eerste Tour. De wereldkampioen was op het podium zichtbaar opgelucht. Zeker omdat hij zelf dacht dat de vluchters nog vooruit waren.

Peter Sagan voor het eerst in het geel. Peter Sagan voor het eerst in het geel.

Wandelen

De derde rit werd een heel lange, vlakke etappe. Meer dan tweehonderd kilometer. Tom Dumoulin vond dat er dat wat te veel waren. “Het was slaapverwekkend en morgen gaat het weer zo zijn”, vertelde de Limburger achteraf. “Überhaupt ben ik van mening dat dit soort ritten niet meer thuishoren in een grote ronde. Voor niemand is dit leuk. Niet voor het publiek, niet voor ons. Ik snap niet waarom we 230 kilometer vlak gaan rijden. Maar ook bergop. Je krijgt veel leukere etappes wanneer je ze korter maakt. Volgens mij heb je hier vandaag niemand een plezier mee gedaan. Etappes boven de 200 kilometer zijn niet meer van deze tijd.”

Armindo Fonseca, eenzaam op pad. Armindo Fonseca, eenzaam op pad.

Armindo Fonseca was de eenzame koploper. Het peloton hield hem natuurlijk makkelijk onder controle. Thomas Voeckler kwam zijn landgenoot in volle finale nog vergezellen. Hij kreeg er schandalig genoeg nog de prijs van de strijdlust voor. Er zou opnieuw worden gesprint. Millimeters, centimeters.

Cavendish won nipt de sprint van zijn oude ploeggenoot Greipel, terwijl de Duits kampioen na de streep zijn vuist in de lucht stak. Toen de Brit van Dimension Data daadwerkelijk doorhad dat hij zijn tweede etappezege in drie dagen boekte, was hij terecht dolgelukkig.

Mark Cavendish, blij na een tweede ritwinst. Mark Cavendish, blij na een tweede ritwinst.

Opnieuw een close call

En een hattrick kon een dag later al volgen. Maar, moest gezegd: in Limoges zou de aankomststrook bergop lopen. Kort, weliswaar. Ook deze rit was enorm lang. Bijna 240 kilometer hadden de renners voor de boeg. Vier renners kwamen na een uur koers weg: Oliver Naesen, Alexis Gougeard, Andreas Schillinger en Markel Irizar.

Maar ook zij waren een vogel voor de kat. De sprintvoorbereiding was opnieuw enorm chaotisch. Het leek wel alsof geen enkele ploeg in deze Tour de France zijn stempel kon drukken op het aantrekken van de eindsprint. Mark Cavendish kwam bijvoorbeeld behoorlijk achterop te zitten.

Zij aan zij bolden Marcel Kittel en Bryan Coquard over de finish. Natuurlijk wilde het Franse volk dat een landgenoot nog eens een sprint kon winnen in de Tour. Een fotofinish moest uitsluitsel brengen over de winnaar. Voor de tweede dag op rij.

Dat was nipt. Dat was nipt.

Duitsland trok nu wel aan het langste eind. Marcel Kittel kon weer eens een Touretappe winnen. Vorig jaar was de Duitser immers afwezig in de Franse hoogmis. Nu kon hij Etixx-Quick Step een lach op het gezicht bezorgen. En Kittel zelf? Die was enorm opgelucht. “Het voelde als mijn eerste overwinning in de Tour de France”, reageerde de Duitse sprinter.

Marcel Kittel is nu de gelukkige. Marcel Kittel is nu de gelukkige.

Centraal Massief

In de vijfde etappe was het dan echt voor het eerst de beurt aan de klassementsrenners. De 216 kilometer lange etappe van Limoges naar Le Lioran kende namelijk veel beklimmingen. De Col de Neronne, de Pas de Peyrol en de Col du Perthus moesten voor veel schifting zorgen. De finish in Le Lioran liep ook omhoog.

Peter Sagan kijkt nog eens naar zijn gele trui. Het kon zomaar zijn laatste dag in het geel zijn. Peter Sagan kijkt nog eens naar zijn gele trui. Het kon zomaar zijn laatste dag in het geel zijn.

Negen renners togen op pad. Daarbij drie Belgen: Thomas de Gendt, Serge Pauwels en Greg van Avermaet. Andriy Grivko en Rafal Majka waren ook interessante namen in de kopgroep. Vlak voor de Col de Neronne scheidden drie renners zich af. Van Avermaet had landgenoot De Gendt en aanvaller pur sang Grivko bereid gekregen mee te sluipen.

Het koptrio pakt veel tijd op de andere zes en nog meer tijd op het peloton. Het koptrio pakt veel tijd op de andere zes en nog meer tijd op het peloton.

De vluchters gingen voor de zege rijden, dat leek wel duidelijk. Het peloton begon namelijk met elf minuten achterstand aan de Col de Neronne. Daarna nam Movistar de handschoen op. Nairo Quintana wilde een eerste keer testen welke klassementsrenners goed in vorm waren. Op de Pas de Peyrol leverde het harde labeur resultaat op. Vincenzo Nibali, Julian Alaphilippe, Tom Dumoulin, Rui Costa, Ilnur Zakarin: zomaar een greep. Gele trui Sagan was inderdaad niet in staat zijn leiderstrui te behouden.

Gorka Izagirre, Jesus Herrada, Ion Izagirre, Nairo Quintana, Alejandro Valverde en Dani Moreno: Movistar op zijn best. Gorka Izagirre, Jesús Herrada, Ion Izagirre, Nairo Quintana, Alejandro Valverde en Dani Moreno: Movistar op zijn best.

Gele Greg

Op de Col du Perthus was het zover: Thomas de Gendt en Greg van Avermaet gingen uitmaken wie zou winnen. Grivko was immers op de Pas de Peyrol al overboord gegooid. Het werd een Vlaamse gloriedag. De Gendt zou sowieso de bollen overhouden aan zijn avontuur. Van Avermaet sowieso het geel. Maar de ritwinnaar in Rodez in 2015 vond dat niet genoeg. Hij schudde De Gendt af en ging solo af op de zege.

Greg van Avermaet uitzinnig van vreugde in Le Lioran. Greg van Avermaet uitzinnig van vreugde in Le Lioran.

De ritzege en het geel waren een droom voor de Belg van BMC. Die wilde daarmee bewijzen dat hij een selectie voor de Olympische Spelen had verdiend. Daar was namelijk nog twijfel over bij bondscoach Kevin de Weert. Achteraan kreeg Alberto Contador opnieuw een tikje: El Pistolero verloor in de snelle finale wat tijd.

Nummer drie

Een dag later vervolgde het peloton haar weg naar het zuiden. Een kleine tweehonderd kilometer scheidden Arpajon-sur-Cère en Montauban. Opnieuw was er weinig animo voor de vroege vlucht. Een tweetal vrijwilligers stak hun hand op. Jan Barta was er opnieuw bij. De Tsjech had het voorin gezellig met de Japanner Yukiya Arashiro. Die zou de rode rugnummers verdienen.

Jan Barta en Yukiya Arashiro: de gelukkigen. Jan Barta en Yukiya Arashiro: de gelukkigen.

Het verdict? Een nieuwe sprint. Dylan Groenewegen wilde wel eens zijn kansje wagen, zoals hij ook in de drie eerdere sprintetappes deed. Maar echt eruit komen, kon de Amsterdammer niet. Dat kwam vooral door de matige lead-out van LottoNL-Jumbo. Een andere sprinter zat ook zonder lead-out. Mark Cavendish was de naam.

Dat was de hattrick voor de Manx Express. Hij versloeg Marcel Kittel en zijn eigen landgenoot Daniel McLay in de sprint en kende zo een geweldig succesvolle Tour de France. Hij vond dat de sprint geweldig spectaculair was.

Mark Cavendish schreeuwt het uit. Mark Cavendish schreeuwt het uit.

Les Pyrenees!

Opnieuw konden de klassementsrenners uit hun cocon komen. De Pyreneeën lagen op de loer. In de laatste etappe van de eerste week zou er één klein Pyreneetje wachten op het peloton. Helemaal aan het einde van de etappe was namelijk de Col d’Aspin het decor voor een geweldig slot. De streep lag aan het Lac de Payolle, een meer gelegen op de flanken van de Aspin.

Greg van Avermaet had als gele trui natuurlijk een goed humeur. Zou het zijn laatste gele etappe zijn? Greg van Avermaet had als gele trui natuurlijk een goed humeur. Zou het zijn laatste gele etappe zijn?

Het begin was zinderend. Spannend en snel. Wereldkampioen Peter Sagan had een achterstand in het puntenklassement op Mark Cavendish. Dat wilde de Slowaak rechtzetten. Hij begon meerdere pogingen voor het opzetten van een vluchtersgroep. Dimension Data liet dat niet toe, waardoor er een razende aanloop ontstond. Gele trui Greg van Avermaet had er genoeg van. Toen Sagan even een pauze nam, versnelde hij. 28 renners nam hij mee op pad.

De gele trui vol in het offensief. De gele trui vol in het offensief.

Daarbij ook: Vincenzo Nibali, Fabian Cancellara, Vasil Kiryienka, Tony Martin en Steven Cummings. Het zou een interessante strijd om de ritzege worden, want het peloton kon deze goed draaiende grote groep niet meer bijhalen. Kort voor de Col d’Aspin vertrok Steven Cummings. Een Cummingsje, zoals drie keer eerder dit jaar?

Steven Cummings op de flanken van de Aspin. Steven Cummings op de flanken van de Aspin.

Twee fronten

Vincenzo Nibali zat daar niet op te wachten. Met 45 seconden achterstand begon de tweede groep aan de Aspin. De winnaar van de Giro d’Italia trok in de tegenaanval. Een aantal renners kon volgen. Daarbij Dani Navarro en verrassend genoeg de gele trui. Die was bezig aan het verdedigen van die trui: Greg van Avermaet zou de tweede week aanvangen als leider van de Tour de France. Dat zou gele Greg zelf vooraf toch niet verwacht hebben.

Vincenzo Nibali, Alex Howes, Dani Navarro, Daryl Impey en Greg van Avermaet in de achtervolging. Vincenzo Nibali, Alex Howes, Dani Navarro, Daryl Impey en Greg van Avermaet in de achtervolging.

Probleempje was: Steven Cummings reed voorop. En als Cummings twee meter had, ging hij een Cummingsje doen. Alweer een Cummingsje. Voor de vierde keer in 2016 was dat het geval. En de Brit deed dat niet in kleine koersjes, maar viermaal in WorldTour-wedstrijden. Een sublieme vierde ritzege voor Dimension Data in zeven dagen.

Steven Cummings met twee Touretappes in twee jaar tijd. Steven Cummings met twee Touretappes in twee jaar tijd.

Daarachter was het in het peloton relatief rustig. De strijd om het klassement kon niet echt losbarsten, voornamelijk door harde tegenwind bergop. In de afzink probeerde Adam Yates nog afstand te nemen van de andere klassementsmannen. Daar zou de Brit ook in slagen. Tot hij het volgende tegenkwam.

Gebutst en gehavend zou hij over de streep komen. Zijn troostprijs? De witte trui. En die wilde de Brit voorlopig nog wel even behouden.

Samenvatten

De eerste week stond vooral in het teken van de Britten. Steven Cummings had namelijk een vierde ritzege aan het Britse totaal toegevoegd. Mark Cavendish was de grote slokop. Hij won er drie. Peter Sagan en Greg van Avermaet waren ook twee grote protagonisten in deze Tour tot nu toe. De wereldkampioen had drie etappes het geel gedragen, de volgende twee dagen was dat gele kleinood voor Van Avermaet. Vanaf de tweede week zouden de echte klimmers aan bod komen.

De tweede week van de Tour de France komt in deel 25 aan bod. In het volgende deel krijgen de vrouwen namelijk ruim de kans om hun kunsten te vertonen. De Giro d’Italia Femminile vormde namelijk een mooie gelegenheid voor ronderensters om zich te tonen. Zij krijgen de aandacht in deel 24! Tot dan!

Foto’s: Cor Vos

website-banner

Ontvang onze nieuwsbrief

Geen update meer missen? Meld je dan aan voor de nieuwsbrief!

Laatste artikelen

Mathieu van der Poel kan zich zondag in uniek monumentenrijtje rijden

Na een lange solo in de E3 Saxo Classic waarbij hij Wout van Aert...

🎥 Renner neemt losgeslagen paard bij de teugels tijdens koers in de Ardennen

Bizarre taferelen tijdens de Arden Challenge, een koers in de Belgische provincie Luxemburg. Een...

Vollering over vertrek: ‘Ik was een beetje verbaasd door het statement van de ploeg’

Het ziet er naar uit dat Demi Vollering volgend jaar andere oorden gaat opzoeken....

Kopecky over saga rond vertrek Vollering: ‘Dit gedoe is voor niemand in de ploeg leuk’

Verrassend nieuws vanuit het kamp van SD Worx-Protime. Woensdag liet ploegleider Danny Stam weten...

Meer zoals dit

Vollering over vertrek: ‘Ik was een beetje verbaasd door het statement van de ploeg’

Het ziet er naar uit dat Demi Vollering volgend jaar andere oorden gaat opzoeken....

Wout van Aert met succes geopereerd, ploeg geeft nieuwe update

Wout van Aert is deze namiddag in Herentals met succes geopereerd aan zijn sleutelbeen....

Oorzaak van terugval gevonden: Arnaud De Lie lijdt aan ziekte van Lyme

Vorig jaar raasde Arnaud De Lie nog als een wervelwind door het voorjaar, dit...