HomeNieuwsWieler Revue Jaaroverzicht 2016: van Down Under tot Doha (Deel 16)

Wieler Revue Jaaroverzicht 2016: van Down Under tot Doha (Deel 16)

Het wegseizoen van het kalenderjaar 2016 zit erop. Wieler Revue blikt graag met u terug, van januari tot oktober. Nu een...

Het wegseizoen van het kalenderjaar 2016 zit erop. Wieler Revue blikt graag met u terug, van januari tot oktober. Nu een overzeese passage in Californië.

Het wielerseizoen kent met de Japan Cup een traditioneel einde van de belangrijke internationale koersen. De renners beginnen vanaf november aan hun opbouw naar het seizoen 2017. Maar hoe verliep alles in 2016? Als u alweer bent vergeten wie in de belangrijkste koersen schone schijn maakten, bent u bij Wieler Revue aan het juiste adres. Wij blikken met tekst en beeld terug op de belangrijkste wielerwedstrijden van 2016. Daarbij komen zowel de mannen als vrouwen genoeg in het spotlight te staan.

Uncle Sam

Dit deel staat volledig in het teken van de Verenigde Staten. Tijdens de Giro d’Italia vond daar namelijk zowel een mannen- als vrouwenkoers plaats. Beiden met de naam Tour of California. Voor de dames was het de eerste keer. In 2015 was al eens proefgedraaid. Toen vond de Amgen Tour of California Women’s Race plaats. Deze keer volgde, synchroon aan de vier slotdagen van de herenronde, een etappekoers met vier ritten.

De aankomstplaats zou iedere dag dezelfde zijn als die van de mannen. Buiten de ploegentijdrit (bij de mannen hetzelfde parkoers voor een individuele tijdrit) zouden de afstanden echter minder groot zijn. Thuisrijdster Megan Guarnier had haar zinnen gezet op eindwinst en zette die aspiraties op de eerste dag al kracht bij.

Megan Guarnier was een van de topfavorieten. Megan Guarnier was een van de topfavorieten.

De Amerikaanse van Boels-Dolmans klopte de tegenstand aan de zuidkant van Lake Tahoe. In de tweede rit vond een ploegentijdrit rond Folsom plaats. Boels-Dolmans liet zich verrassen door Twenty16-Ridebiker, maar Guarnier hield stand. De voorlaatste en laatste etappe eindigden beide in een massasprint. Twee keer was een Nederlandse de winnares; eerst Marianne Vos, tot slot Kirsten Wild.

Uncle Sagan

De grote attractie bij de mannen heette Peter Sagan. De wereldkampioen kent een ongekende schare fans in de Verenigde Staten. Des te mooier was het dat hij in de States zijn eerste wereldkampioenschap won. De Ronde van Californië en Sagan kenden een goed huwelijk tot nu toe. Hij had tot aan het begin van de editie van 2016 al dertien etappes gewonnen. Vorig jaar won hij zelfs na een Houdini-act de Amerikaanse ronde in de slotetappe.

En nu was het op dag één al raak, na een krankzinnige massasprint. Dylan Groenewegen en Wouter Wippert leken te gaan uitmaken wie er won, maar dat was buiten een flitsende regenboog gerekend.

De tweede rit zou in een grote ronde een overgangsetappe genoemd worden. Benjamin King (Cannondale) en Evan Huffman (Rally Cycling) reden samen op Santa Clarita af en zagen dat het peloton te laat kwam. King kroonde zich tot winnaar van de dag en trok gelijk maar de gele trui aan. Die zou hij waarschijnlijk de volgende dag toch afstaan, aangezien een aankomst bergop zou volgen.

Benjamin King juicht in Santa Clarita. Benjamin King juicht in Santa Clarita.

Nu wel voor de eindwinst?

En dus was het tijd voor de klimmers om hun beste benen boven te halen. De steile pentes richting Gibraltar Road waren decor voor een ontdekking van een nieuwe, jonge Amerikaan bij de profs. Neilson Powless van Axeon Hagens Berman liet zich goed van voren zien. Uiteindelijk was het Julian Alaphilippe die de rest met een mooie versnelling achter liet in de laatste kilometers.

Julian Alaphilippe soleert naar de ritzege op Gibraltar Road. Julian Alaphilippe soleert naar de ritzege op Gibraltar Road.

Vorig jaar won de Fransman ook al een bergrit in Californië, namelijk de aankomst op Mount Baldy. Toen werd hij in de slotrit nog uit de leiderstrui gereden. Zijn voorsprong op de concurrentie was nu echter rustgevend. Etixx-Quick Step ging dan ook niet graag achtervolgen in de komende etappes.

De vierde kwam aan op het circuit van Laguna Seca. Wat bergop, veel bochten, technische finale. Dat kon maar één winnaar opleveren. Bekijk de beelden maar!

Internationaal gezelschap

Waar bij de vrouwen Megan Guarnier de sterkste van de favorieten was aan Lake Tahoe, ging het daar bij de mannen niet om. Daar moest je, op die kleine pukkel, de beste van de vluchters zijn. Toms Skujins en Adam de Vos hadden zich losgemaakt van de andere aanvallers. Uiteindelijk trok de Let aan het langste eind. Hij won voor het tweede jaar op rij een etappe in Californië.

Toms Skujins met zijn eerste zege voor Cannondale. Toms Skujins met zijn eerste zege voor Cannondale.

Het traject in Folsom werd bij de vrouwen gebruikt voor een ploegentijdrit. De mannen mochten hun proef tegen de klok alleen afleggen. Rohan Dennis bleek de sterkste en pakte driekwart minuut op leider Alaphilippe. Dat was echter niet genoeg om de gele leiderstrui over te nemen; zestien seconden scheidden de Fransman en de Aussie.

Rohan Dennis onderweg als Australisch kampioen tegen de klok. Rohan Dennis onderweg als Australisch kampioen tegen de klok.

Noren, Britten, Fransen

Tot nu toe waren vijf nationaliteiten aan het feest geweest in de Amerikaanse ronde. Slowakije (tweemaal), de Verenigde Staten, Frankrijk, Letland en Australië hadden de eer. In de voorlaatste etappe, met aankomst in Santa Rosa, kwam daar de Noorse nationaliteit bij. Alexander Kristoff versloeg met miniem verschil Peter Sagan. Dat kon wel eens een bevrijdende winst zijn voor de Noor, die in het voorjaar in Vlaanderen en omstreken niet te zien was.

Een opgeluchte Alexander Kristoff, nadat hij Sagan versloeg. Een opgeluchte Alexander Kristoff, nadat hij Sagan versloeg.

De etappe had nog een apart verhaal. Wereldkampioen Sagan was namelijk halverwege de etappe ten aanval getrokken. Hij was ontketend en reed iedereen, Greg van Avermaet incluis, er bergop af. Pas na bijna vijftig kilometer achtervolgen gaf de Slowaak zich over, waarna hij nipt werd geklopt. Het verschil in de slotrit was wat groter, maar opnieuw werd de wereldkampioen tweede. Mark Cavendish ging hem vooraf. In totaal hadden zeven verschillende nationaliteiten acht etappes gewonnen. Julian Alaphilippe werd knap eindwinnaar en nam revanche voor de gemiste eindzege in 2015.

Ritorniamo in Italia

In het volgende deel keren we terug (‘ritorniamo’) in Italië (in… ach u snapt het ongetwijfeld!). De tweede week van de Giro d’Italia was heerlijk. Van grindpaden, tot verregende tijdritkilometers, tot sprints en: BERGEN. Niet Bergen in Noorwegen, maar gewoon: Italiaanse bergen. Tot de volgende!

Foto’s: Cor Vos

Ontvang onze nieuwsbrief

Geen update meer missen? Meld je dan aan voor de nieuwsbrief!

Laatste artikelen

📸 Visma – LAB onthult unieke podiumtrui, EF Education-EasyPost met retroshirt naar de Ronde

Vroeger koersten renners een heel jaar lang (of zelfs meerdere seizoenen) in hetzelfde shirt....

Alpecin-Deceuninck onthult selectie voor de Ronde, Jasper Philipsen blijft thuis

Zoek zondag tijdens de Ronde van Vlaanderen niet naar Jasper Philipsen. Alpecin-Deceuninck onthulde zopas...

Jan Bakelants ziet wegvallen Van Aert niet als voordeel voor Van der Poel: ‘Een vergiftigd geschenk’

In zijn column voor Het Laatste Nieuws kijkt Bakelants vooruit. "De Ronde ziet er...

Wout van Aert sneert op subtiele wijze naar cameraploegen die aan ziekenhuis bivakeren

Voor wie de voorbije dagen onder een steen geleefd heeft: Wout van Aert is...

Meer zoals dit

Alpecin-Deceuninck onthult selectie voor de Ronde, Jasper Philipsen blijft thuis

Zoek zondag tijdens de Ronde van Vlaanderen niet naar Jasper Philipsen. Alpecin-Deceuninck onthulde zopas...

Jan Bakelants ziet wegvallen Van Aert niet als voordeel voor Van der Poel: ‘Een vergiftigd geschenk’

In zijn column voor Het Laatste Nieuws kijkt Bakelants vooruit. "De Ronde ziet er...

Vollering over vertrek: ‘Ik was een beetje verbaasd door het statement van de ploeg’

Het ziet er naar uit dat Demi Vollering volgend jaar andere oorden gaat opzoeken....