Wieler Revue Jaaroverzicht 2016: van Down Under tot Doha (Deel 12)

Het wegseizoen van het kalenderjaar 2016 zit erop. Wieler Revue blikt graag met u terug, van januari tot oktober. We gaa...

Wieler Revue Jaaroverzicht 2016: van Down Under tot Doha (Deel 12)

Het wegseizoen van het kalenderjaar 2016 zit erop. Wieler Revue blikt graag met u terug, van januari tot oktober. We gaan door met Parijs-Roubaix.

Het wielerseizoen kent met de Japan Cup een traditioneel einde van de belangrijke internationale koersen. De renners beginnen vanaf november aan hun opbouw naar het seizoen 2017. Maar hoe verliep alles in 2016? Als u alweer bent vergeten wie in de belangrijkste koersen schone schijn maakten, bent u bij Wieler Revue aan het juiste adres. Wij blikken met tekst en beeld terug op de belangrijkste wielerwedstrijden van 2016. Daarbij komen zowel de mannen als vrouwen genoeg in het spotlight te staan.

De Hel

We slaan voor het gemak even de Ronde van het Baskenland over. Die komt later in het Wieler Revue Jaaroverzicht terug voor u. Want vanuit de Ronde van Vlaanderen is de stap naar Parijs-Roubaix snel gemaakt. En het werd een editie om nooit te vergeten. Al was het enkel maar omdat twee iconen uit de laatste versies van de Hel van het Noorden hun laatste 'Roubaix' zouden rijden. Tom Boonen (4x winnaar) en Fabian Cancellara (3x winnaar) waren beiden op zoek naar de kroon op hun carrière.

Van tevoren had de Belg van Etixx-Quick Step al verteld hoe hij zijn laatste Roubaix winnend kon afsluiten. Boonen wist wat hem te doen stond, hetzelfde met Cancellara. Een andere topfavoriet was Peter Sagan. Na zijn indrukwekkende solo in de Ronde van Vlaanderen kon men niet meer om de wereldkampioen heen. De oplossing was voor zowel Boonen als Cancellara helder: Sagan moet eraf.

Een groep van zestien trok er na ruim anderhalf uur koersen tussenuit. Daarbij zat net als een week terug Imanol Erviti. Met Sylvain Chavanel, Jelle Wallays en Mathew Hayman zaten er drie renners bij die zestien die zeker wat konden op de kasseien. Met het Bos van Wallers zat er de eerste schifting in het peloton aan te komen. Maar nog voor het Bos vond er een grote valpartij plaats. Deze sloeg het peloton uit elkaar. Aan de goede kant: Tom Boonen, Sep Vanmarcke, Edvald Boasson Hagen, Ian Stannard en Luke Rowe. Aan de verkeerde kant: onder anderen Fabian Cancellara, Peter Sagan en Niki Terpstra.

Vroege finale

Zodoende moesten Trek-Segafredo en Tinkoff in de achtervolging. Etixx-Quick Step en LottoNL-Jumbo leidden de groep Boonen-Vanmarcke. Daarvoor zat dus nog de kopgroep, die per kasseistrook meer en meer uitdunde. Nadat de eerste achtervolgende groep aansloot, kon de finale echt beginnen.

Op de kasseistrook van Orchies om precies te zijn. Boonen en co hadden een minuut voorsprong op de tandem Cancellara-Sagan. Na hulp van Jasper Stuyven versnelde de Zwitser, waarna enkel Sagan volgde. Even later sloot ook Ramon Sinkeldam knap aan. De kopmannen vooraan hadden echter nog knechten over, waardoor de twee kleppers in achtervolging het gat niet dicht kregen. Zeker niet toen Cancellara spectaculair onderuit ging op Mons-en-Pévèle. Nog miraculeuzer was de manier waarop Sagan over de Zwitser heen sprong op volle snelheid.

[video mp4="https://cdn.pijper.io/source/wieler-revue/source/wielerrevue/2016/11/Paris-Roubaix-le-bon-réflexe-de-Peter-Sagan-pendant-la-chute-de-Cancellara.mp4"][/video]

De angel werd daardoor uit de achtervolging gehaald. De wereldkampioen kon het immers niet alleen oplossen. Het leek dus enkel nog te gaan om zij die in de eerste groep zaten. Ook daar werd de spoeling almaar dunner. Een voorselectie zou plaats hebben op Carrefour de l'Arbre. Of zou er zelfs de definitieve move ontstaan?

Legendarisch

Wat volgde, was een finale die zijn weerga niet kende. Nog voor de belangrijke strook Carrefour de l'Arbre werd de groep verkleind door Luke Rowe, in functie van Ian Stannard. Die beukte op zijn beurt Hayman weg bij het opdraaien van het Carrefour. Sep Vanmarcke vertrok ondertussen, hij leek de sterkste op de kasseien.

Een seconde of tien pakte de Belg. Op wonderbaarlijke wijze keerde Hayman vooraan terug op de strook van Gruson. Vijf renners bleven over voor de zege: Tom Boonen, Edvald Boasson Hagen, Mathew Hayman, Ian Stannard en Sep Vanmarcke. Op weg naar het velodroom in Roubaix volgde een spervuur aan demarrages. Bekijk hier de finale vanaf de strook van Hem nogmaals terug.

[video mp4="https://cdn.pijper.io/source/wieler-revue/source/wielerrevue/2016/11/WIELRENNEN-PARIS-ROUBAIX-LAST-65-KM-HD-NL.mp4"][/video]

Hayman rondde een knotsgekke editie van Parijs-Roubaix, na een zinderende finale, op geweldige manier af. Het was zijn tweede profzege. Ook zijn eerste professionele winst kende een start in Parijs. Parijs-Bourges was namelijk de andere koers op de erelijst van de Australiër.

Reacties

“Dit is mijn favoriete wedstrijd. De koers waar ik altijd over gedroomd heb om te winnen", vertelde Hayman achteraf. "Ik heb me zolang mogelijk gespaard en ervoor gezorgd dat ik uit de problemen bleef. Op Mons-en-Pevele had ik het lastig, maar ik kon nog terugkeren. We waren allemaal moe op het einde. Ik heb het spel meegespeeld in de laatste vijf kilometer."

Tom Boonen blikte later dit jaar nog eens terug op wat zijn vijfde Roubaix-winst moest zijn. “Het was een prachtige koers. Al voor het Bos van Wallers was er strijd. Het werd een gevecht van individuen. Een aantal momenten hebben die Roubaix een unieke wedstrijd gemaakt. Geen tactiek, vechten met de blote vuist. Het was een zottenkot.”

Sep Vanmarcke was vooral teleurgesteld over het mislopen van het podium, terwijl hij de sterkste in koers leek. “Ik probeerde het op Carrefour de l’Arbre. Ik ging goed vooruit en pakte tien seconden. Maar ze kwamen terug. Misschien ontbreekt nog de leeftijd om er vervolgens een tandje bij te zetten. Ik denk niet dat er een beter iemand was op de kasseien, maar op het asfalt was het niet genoeg. Op het einde zat iedereen stuk. Jammer dat ik het podium niet haal.”

De heuvels in

In het volgende deel nog steeds geen Ronde van het Baskenland. Die bewaren we graag voor deel 14. In deel 13: het Ardennenluik. Met de Brabantse Pijl, de Amstel Gold Race, de Waalse Pijl en Luik-Bastenaken-Luik. Wie volgde Michal Kwiatkowski op in Limburg? Kon Alejandro Valverde verliezen in Hoei en Luik of brak hij records? Beleef het nog eens in het Wieler Revue Jaaroverzicht 2016.

Foto's: Cor Vos