/https%3A%2F%2Fcdn.pijper.io%2Fsource%2Fwieler-revue%2Fsource%2Fwielerrevue%2F2015%2F11%2FCORVOS_00023370-045.jpg)
Sinds hij gestopt is met koersen leert de wereld een nieuwe Thomas Dekker kennen. Een openhartige, spontane versie van de renner waar het publiek een haat-liefdeverhouding mee onderhield. Nadat hij in maart definitief zijn remmen dichtkneep is Dekker op zoek naar nieuwe uitdagingen. "Een ding is zeker: zwaarder dan mijn wielerleven gaat het niet meer worden."
Natuurlijk vond Thomas Dekker het doodzonde om zijn fiets na zijn bijna geslaagde recordpoging aan de wilgen te hangen. Veel liever had hij zijn goede vorm meegenomen naar een nieuwe ploeg om nog een keer volop te kunnen genieten. De zware trainingen voor zijn Mexicaanse martelgang wakkerden het heilige vuur weer aan. Zelfs voor een broek en een shirt zou hij zijn krabbel onder een contract hebben gezet. Zo gemotiveerd was hij.
"Ik haalde een niveau dat ik de afgelopen drie jaar niet had bereikt. Merkte dat ik echt iets bij mezelf had losgemaakt door de hele winter als een monnik te leven. Ik hoefde niet eens een salaris, had gewoon zin in wedstrijden als de Ronde van België, Ster ZLM Toer, Eneco Tour, Amstel. Gewoon nog een fatsoenlijk jaar afwerken. Op basis van dat seizoen zou ik dan de knoop doorhakken."
Toch bleef het stil aan de andere kant van de lijn, geen ploeg meldde zich voor je. Hoe voelde dat? "Ik heb nog een paar weken de illusie gehad dat ik ergens een contractje kon tekenen. Er waren op dat moment niet veel Nederlandse renners die harder fietsten dan ik. Dat maakte het een klein beetje moeilijker..."
In het Wieler Revue Jaaroverzicht 2015 (148 pagina's) lees je het complete relaas van Thomas Dekker.