/https%3A%2F%2Fcdn.pijper.io%2Fsource%2Fwieler-revue%2Fsource%2Fwielerrevue%2F2015%2F09%2FCORVOS_00024466-011.jpg)
Mathieu van der Poel moet de eerste manche van de wereldbeker in Las Vegas noodgedwongen aan zich voorbij laten gaan. De Nederlander kampt met overbelasting van de linkerknie, terwijl de rechterknie net hersteld was van de val in de Tour de l'Avenir.
Mathieu van der Poel haalde drie weken geleden bij zijn val in de Ronde van de Toekomst zijn rechterknie open en bezeerde hij zijn rechterdij. De knie werd gehecht, maar twee weken geleden weer open gemaakt om een dreigende infectie te lijf te gaan, weer dichtgenaaid en in een brace verpakt. De draadjes van die hechting werden vandaag verwijderd. Begin vorige week kreeg de wereldkampioen van de artsen groen licht om de trainingsarbeid te hervatten, maar na twee dagen dook de hinder in zijn linkerknie op.
"De rechterknie die daarbij zwaar werd geraakt, is intussen genezen", aldus Van der Poel. "Het probleem situeert zich nu in mijn linkerknie, die ik blijkbaar overbelastte in mijn drang om zo snel mogelijk weer competitief te zijn. Vorige week donderdag bracht een MRI-scan in het Antwerpse ziekenhuis een ontsteking aan het licht, vrij diep in het gewricht. Er werd toen veel vocht uit mijn knie weggetrokken. Er zat niets anders op dan ontstekingsremmers slikken, ijs leggen en rusten. Vandaag is al mijn vijfde dag zonder fiets."
Weken zonder fiets
De blessure gooit roet in het eten van Van der Poel. De Nederlander moet daardoor de eerste wereldbekerwedstrijd in Las Vegas aan zich voorbij laten gaan. Het nieuwe doel wordt de Soudal Grote Prijs Neerpelt halen op zaterdag 26 september. In het allerslechtste geval is zijn crossdebuut voorzien in de openingsmanche van de Superprestige in het Nederlandse Gieten op zondag 4 oktober, de wedstrijd die hij vorig jaar met grote overtuiging won.
"Ik keek uit naar de openingsmanche van de wereldbeker", vervolgt hij. "Op een ander continent mijn wereldkampioenentrui laten zien, leek mij wel wat. Een ideale start van het seizoen ken ik dus niet. Drie weken zonder fiets: dan weet je dat je weer een periode nodig hebt om de conditie op te bouwen. Ook voor het mentale front is dit niet leuk, maar ik red mij wel. Ik kijk nu al verderop in het seizoen."