/https%3A%2F%2Fcdn.pijper.io%2Fsource%2Fwieler-revue%2Fsource%2Fwielerrevue%2F2015%2F09%2FDumoulin-podium.jpg "Terugblik Vuelta: Dumoulin de absolute smaakmaker")
Toen de Vuelta ruim drie weken geleden startte, kon niemand vermoeden dat het zo een hype zou opleveren. Dankzij Tom Dumoulin heeft Nederland de hoop terug binnen afzienbare tijd een grote ronde te winnen. Op de Spaanse wegen werd het een enerverend gevecht. De Vuelta bleek voor Dumoulin één dag te lang. In de voorlaatste etappe vond hij zijn Waterloo. Wie waren er nog meer top en wie flop? Deel drie.
Top
Vier etappes winnen in een grote ronde. Het lijkt wel of dat ver voor de eeuwwisseling voor het laatst gebeurde. Het was er net na. In de Tour de France van 2000 bezorgden Erik Dekker (3) en Leon van Bon (1) Nederland een kwartet aan ritzeges. Het geeft aan dat het geen sinecure is dat te presteren. Dit jaar in de Vuelta deden we niet alleen weer mee voor de etappes, maar waren we ook toonaangevend. Bert-Jan Lindeman, Danny van Poppel en natuurlijk Tom Dumoulin eisten een plekje op in de geschiedenis van het Nederlandse wielrennen. Nederland is één van de grote winnaars van deze Vuelta.
Toch bleef er een zure nasmaak hangen in het land. Tom Dumoulin was in de vorm van zijn leven en had vooraf blind getekend voor dit resultaat, maar met nog één dag te gaan uit de leiderstrui gereden worden dat is als ver in blessuretijd de Champions League verliezen. Tom Dumoulin vertegenwoordigde een jarenlang verlangen van wielerminnend Nederland naar écht meedoen in het algemeen klassement van een grote ronde. Maar gelukkig vergeten de fans, ondanks de teleurstelling, niet dat Dumoulin een beestachtig goede Vuelta heeft afgewerkt. Ook de jury van de Ronde van Spanje vergat dat niet. Als blijk van waardering won de Limburger de prijs voor de strijdlust. Die hij dubbel en dwars heeft verdiend want Dumoulin was de absolute smaakmaker van deze ronde.
Dat betekent echter niet dat Fabio Aru de overwinning heeft gestolen. De Italiaan kon weliswaar beschikken over een veel beter team, zelfs met twee man minder. Afgelopen zaterdag lieten Andrey Zeits en Luis Leon Sanchez zich precies op het goede moment inlopen door de groep met favorieten. Het was het zetje die ervoor zou zorgen dat Dumoulin over het randje kukelde. Net als in de Giro was Astana het beste team, maar Aru toonde in de koninginnenrit aan dat hij bergop de beste was van de favorieten.
“Dat is geen normale hé Michel”, zei José de Cauwer over de Fransman die in de slotweek indrukwekkend voor de dag kwam. Alexis Gougeard maakte op imponerende wijze een solo af naar Avila. Gisteren trok hij weer ten aanval. De renner van AG2R La Mondiale is pas 22 jaar oud, maar laat nu al opvallend knappe dingen zien. Gougeard is, zoals De Cauwer zei, geen gemiddelde renner. Van hem gaan we nog veel horen.
Flop
Joaquím Rodriguez’ ronde in het algemeen is natuurlijk onmogelijk een flop te noemen, maar toch is het een hard gelag voor de Catalaan om weer tweede te worden in de eindafrekening. In eerdere grote ronden verspeelde Rodriguez een vrijwel zeker lijkende eindoverwinning in de Giro en de Vuelta. Nu wist Rodriguez het wederom niet af te maken doordat een belabberde tijdrit hem zo ver teruggooide dat Aru niet meer was te verslaan. De jaren beginnen te tellen voor Purito. Het lijkt erop dat dit zijn laatste kans was.
Simon Gerrans kende een uiterst ongelukkig jaar tot nu toe. Pech bleef de Australiër achtervolgen in het seizoen. De Vuelta moest de opmaat worden naar een succesvol naseizoen met als hoofddoel het wereldkampioenschap. Maar we hebben Gerrans geen één keer van voren gezien in deze Ronde van Spanje, terwijl er wel etappes waren die hem moesten liggen. Misschien bleef hij met opzet in de schaduw van andere WK-kandidaten, maar van een topper als Gerrans verwacht je toch meer dan kleurloos meerijden.