/https%3A%2F%2Fcdn.pijper.io%2Fsource%2Fwieler-revue%2Fsource%2Fwielerrevue%2F2015%2F07%2FPodium.jpg "Tourawards: Greipel, Geschke, Gesink en Greg")
De Tour de France 2015 leverde weer vele mooie verhalen op. Buiten Christopher Froome zijn er natuurlijk meerdere winnaars (en verliezers) in deze Tour. Dit zijn de Tourawards namens de Wieler Revue.
Purperen Pechvogel: Tejay van Garderen De Amerikaan reed twee weken lang fantastisch, stond lange tijd tweede, maar moest de Tour na de tweede rustdag verlaten wegens ziekte. Van Garderen durfde zijn ploeggenoten niet meer onder ogen te komen, maar dit was gewoon botte pech. Volgend jaar beter!
Gouden Gorilla: André Greipel In 2014 was Marcel Kittel de sprintkoning met 4 ritzeges, en dit jaar heeft een andere Duitser zich gemanifesteerd. En hoe! Het zou niet eerlijk zijn om het succes van Greipel aan de afwezigheid van Kittel toe te schrijven. De Gorilla was overal de sterkste, van Neeltje Jans tot aan de Champs-Elysées. Voormalig ploeggenoot en plaaggeest Mark Cavendish had het nakijken.
Joop Zoetemelk Bokaal: Peter Sagan De Slowaak was dé smaakmaker van deze Tour de France, met liefst 11 klasseringen in de top 10. Massasprints, kasseien, bergritten: overal vonden we Sagan. Gecombineerd met zijn persoonlijkheid ('Froomey, how are you?') heeft hij deze drie weken echt kleur gegeven. De groene trui was dan ook een welverdiende beloning, maar een ritzege bleef andermaal uit. Na 5 (!) tweede plaatsen moet volgend jaar dan maar de revanche komen.
Tranentrekker Trofee: Simon Geschke De Tour de France 2015 was ook de Tour van de Duitsers. André Greipel, Tony Martin en Simon Geschke haalden samen 6 etappezeges binnen. In het eerste jaar dat de ARD de Tour weer uitzendt was dat een welkome verrassing. Vooral de etappezege van Geschke mag verrassend worden genoemd, en dat vond hij zelf ook. Daar waar zijn ploeg Giant-Alpecin voor Tom Dumoulin en John Degenkolb zou rijden, bleek de man met de baard de redder in nood. ''Hier droom ik al mijn hele leven van,'' snikte de man uit Berlijn.
IJzeren Schild: Christopher Froome De grootste tegenstander van Froome zat misschien niet in het peloton, maar daarbuiten. Alle kritiek van de (Franse) pers zouden een normaal mens uit zijn evenwicht brengen, maar niet Froome. Hij reed stoïcijns door, dwars door bier- en urinedouches en bleek sterker dan het mediamonster.
NS (Publieks)Prijs: Nairo Quintana De Colombiaan behaalde een mooie tweede plaats, veroverde de witte trui, maar toch blijft het gevoel beklijven dat zijn aanval te laat kwam. Zelf wilde Quintana daar overigens niets van weten, net als de naamgever van deze prijs trouwens.
Diamanten Debuut: MTN-Qhubeka De Zuid-Afrikaanse ploeg had zich geen beter debuut in de Tour de France kunnen wensen. Met een sterke Belg in de top 15 (Serge Pauwels), een Eritreeër in de bolletjestrui (Daniel Teklehaimanot) en een fraaie Britse ritwinst in Mende (Stephen Cummings) heeft MTN-Qhubeka aangetoond een absolute aanwinst te zijn. De 5000 fietsen voor Zuid-Afrika lijken een kwestie van tijd.
Vervloekte Gele Trui: Tom Dumoulin, Fabian Cancellara en Tony Martin Alledrie waren ze favoriet voor de proloog in Utrecht, en alledrie droomden ze van het geel in de eerste week. Cancellara en Martin slaagden erin het tricot te bemachtigen, Dumoulin zou de trui hebben gehaald in Huy. Helaas liep het voor de drie hardrijders af met een valpartij. Voor Cancellara is er waarschijnlijk geen kans op revanche volgend jaar, maar Dumoulin en Martin zullen gezien hun potentie nog genoeg dagen in het geel rijden.
Aanhaak Award: Bauke Mollema Geen renner die zo optimaal presteert als Bauke Mollema. De man uit Zuidhorn is inmiddels voor de derde keer op rij geëindigd in de top 10 van de Tour de France, en zijn zevende plaats van dit jaar is misschien wel zijn knapste prestatie. Elke dag ging Mollema tot het uiterste, en dan is het misschien niet zo spectaculair, knap is het wel!
Cocaïne Cup: Luca Paolini Geen Tour de France zonder dopingschandaal, maar dit jaar kwam het verhaal uit een wel erg vreemde hoek. Luca Paolini, winnaar van Gent-Wevelgem dit jaar, werd positief getest op cocaïne en moest de Tour verlaten. De politie schijnt nog steeds op zoek te zijn in Amsterdam naar de plek waar de bebaarde Italiaan dit tot zich zou hebben genomen, maar tot op heden is er nog geen uitsluitsel gegeven.
Dramatische Daler: Thibaut Pinot De kopman van FDJ won een prachtige etappe op l'Alpe d'Huez, en had daar zelfs een tweede zege aan toe kunnen voegen in Pra-Loup. De afdaling van de Col d'Allos verliep echter catastrofaal voor Pinot, waardoor hij Geschke nooit meer terugzag. Als de Fransman echt een keer de Tour wil winnen, weet hij in elk geval waar er nog progressie valt te boeken.
Heintje Davids Trofee: Adam Hansen De Australiër van Lotto-Soudal reed zijn twaalfde grote ronde op rij uit en vestigde zo een record. Na een val in de etappe naar Neeltje Jans was dit overigens nog lang niet zeker. Maar Hansen vermande zich en ging door tot aan Parijs. Ook was hij een belangrijke pion in de sprinttrein van André Greipel.
Haimar Zubeldia-award: Bora-Argon en Bretagne-Séché Environnement Beide ploegen kregen een wildcard voor deze Tour de France, maar hebben vrij anoniem meegereden. We hebben Pierre-Luc Périchon en Jan Barta voorop zien rijden, maar zonder enig succes. Ook het uitvallen van kopmannen Nerz en Sepulveda, door ziekte en het meerijden in een auto (!), heeft niet meegeholpen. Het is dan ook maar de vraag of er nog een nieuwe uitnodiging komt.
Piek op het juiste moment: Greg van Avermaet Hij moest de eerste week in de Tour blijven, en dan kon hij naar huis om bij de bevalling van zijn vrouw te zijn. Greg van Avermaet was een belangrijke pion in de ploegentijdrit van BMC, en kreeg voor de rest een vrije rol. Daar maakte hij dan ook goed gebruik van. In bijna elke rit was hij vooraan te vinden. Ook na de gewonnen ploegentijdrit kon de Belg nog wel even blijven, en dat was maar goed ook. In Rodez won hij dan eindelijk een etappe in de Tour de France, en dat was net op tijd. Twee dagen later zou hij de Tour verlaten om bij de geboorte van zijn dochtertje Fleur te zijn. Misschien was Van Avermaet dan ook wel de grootste winnaar van deze Tour.
Constante Cup: Robert Gesink De kopman van Lotto NL-Jumbo kan al tevreden zijn met zijn zesde plek, maar is nu ook een record rijker: hij is de meest constante renner in de Tour de France van de laatste 25 jaar. Elke dag eindigde hij tussen de 4de en de 36ste plaats en zo was hij nog beter dan Jan Ullrich, die in 2004 elke dag tussen de 2de en 38ste plaats reed. Misschien valt volgend jaar dit record wel weer te breken, en dan met een etappezege erbij?