Column Boogerd: Begrijp keuzes van Etixx-Quick Step wel

Michael Boogerd is columnist bij Wieler Revue. Deze column verscheen in Wieler Revue 2, 2015.

Het openingsweekend zit erop en ik kijk tevreden terug op de prestaties van onze ploeg Roompot-Oranje Peloton. Natuurlijk weet je van tevoren dat er in deze wedstrijden op een niveau gekoerst wordt, waarin het voor onze jongens moeilijk is om je te laten zien. Maar zowel in de Omloop Het Nieuwsblad als in Kuurne-Brussel Kuurne zijn we niet weggereden. Integendeel, in het Nieuwsblad eindigden we met twee man in de top-20 en in Kuurne werd Raymond Kreder keurig negende. In wedstrijden waar de wereldtop als Sep Vanmarcke, Philippe Gilbert en Tom Boonen gemotiveerd aan de start staan mag je niet meer verwachten.

Vooraf weet je nog niet goed waar je staat en uit eigen ervaring weet ik dat de eerste wedstrijden dan altijd weer spannend zijn. We hebben de laatste tijd natuurlijk veel publiciteit gepakt met de oprichting van onze ploeg en veel mensen hebben dan automatisch ook een hoog verwachtingspatroon. Dat is niet altijd even realistisch. In vergelijking met ploegen als LottoNL-Jumbo en Etixx-Quickstep hebben we natuurlijk een bescheiden budget.

Ik heb genoten van het Omloop Het Nieuwsblad. Ik denk dat iedereen een schitterende wedstrijd heeft gezien. Het was zuur voor Etixx-Quickstep dat ze de overwinning moesten laten aan Stannard. Dat zag er klungelig uit, maar ik heb wel begrip voor hun keuzes in de wedstrijd. Achteraf is alles gemakkelijk, maar ze hadden er denk ik beter aan gedaan om het groepje met Vanmarcke, Stybar en Van Avermaet terug te laten komen. Nu moesten ze tot vijf kilometer voor de streep volle bak blijven rijden om vooruit te blijven.

En Stannard zat dertig kilometer lang in een zetel. Dat moet je niet onderschatten. Ik vind het ook te simpel om te zeggen dat ze op Boonen z’n sprint hadden moeten gokken. Je zag in de slotfase heel duidelijk dat het beste er bij Boonen af was en dan is zo’n sprint tegen Stannard nog heel gevaarlijk. Die was namelijk nog fris en ook is hij best rap. Zeker na een zware koers als de Omloop verloopt een sprint soms anders dan verwacht. Dat zag je vorig jaar toen Stannard Van Avermaet klopte in de sprint en ook Boonen is al eens gevloerd door Sep Vanmarcke. Als je naar de resultaten van beide wedstrijden kijkt is Etixx-Quickstep in elk geval dé ploeg van het openingsweekend. Ik schat in dat Vanmarcke wellicht de beste man in de wedstrijd was, jammer dat hij werd teruggeslagen door pech.

Zelf heb ik ook ooit in een situatie gezeten waarin we de wedstrijd eigenlijk niet mochten verliezen. In Parijs-Nice van 1999 reden we in die beruchte waaieretappe weg met zeven man van Rabobank en vier andere renners. Het gewicht van de ontsnapping kwam volledig op onze schouders terecht, maar we waren vooral bezig met mijn klassement. Andrei Tchmil profiteerde daarvan en won de etappe voor Markus Zberg en Leon van Bon. Gelukkig had mijn algemeen klassement de prioriteit en won ik die wedstrijd later gelukkig nog.

Met Roompot-Oranje Peloton gaan we nu eerst in de Driedaagse van West-Vlaanderen proberen mee te doen van voren. Er staat daar een iets minder sterker deelnemersveld aan het vertrek dan in het openingsweekend, dus ik heb goede hoop dat we onszelf kunnen laten zien. Wesley Kreder maakt op mij momenteel een heel goede indruk en ook voor mannen als Johnny Hoogerland en Jesper Asselman is dit een mooie kans om mee te doen voorin.