Stevens: 'Fietsen is mijn werk, maar het voelt als hobby'

Ze zal één van de zes rensters zijn die Boels-Dolmans tijdens de ploegentijdrit aan goud moet helpen op het WK in Richmond: Evelyn Stevens. De 31-jarige Amerikaanse, toe aan haar zesde jaar als prof, begint in Nederland aan een nieuw avontuur in haar nog vrij jonge carrière.

Stevens kijkt even omhoog in de loge van het Efteling Theater, waar haar nieuwe ploeg donderdag werd voorgesteld. ,,Nee, van de Efteling had ik nog nooit gehoord. Maar toen ik hoorde dat de ploeg hier gepresenteerd zou worden, heb ik wel even op Google gezocht. Het is speciaal, zoals Disneyland in Californië. Dat park is wel een stuk groter, maar dit is cool”, begint de Amerikaanse, die overstapte van Specialized-Lululemon.

,,Een nieuwe omgeving doet me goed. Je moet blijven leren, in dezelfde omgeving ga je op een gegeven moment op routine werken. Nu kijken andere mensen weer naar je, zo verleg je je grenzen. Je moet jezelf blijven uitdagen”, vervolgt Stevens, die zes jaar geleden nog op Wall Street werkte. ,,Ik kom net overgevlogen uit Californië en iemand vroeg me of ik niet moe was. Dan denk ik wel terug aan die tijd, dan komt slapen pas na werken. Dan slaap je een uur of vier, vijf per nacht. Nu slaap ik zo veel, ik ben er gek op”, glimlacht de nummer drie van de individuele tijdrit van het vorige WK.

Van haar keuze om professioneel te gaan fietsen, heeft de Amerikaanse dan ook nooit spijt gehad. ,,Ik ben het juist, mede door mijn vorige job, meer gaan waarderen. Fietsen is nu mijn werk, maar het voelt als een hobby.” Een serieuze hobby, want resultaatgericht is de Boels-nieuwkomer wel degelijk. ,,Ik wil winnen of mijn teamgenoten laten winnen. De ploegentijdrit op het WK in Richmond is dit seizoen een groot doel en als ploeg zien we er goed uit, met rensters als Chantal Blaak en Ellen van Dijk. Al is de concurrentie heel groot.”

En dan is er nog de individuele tijdrit, waar Stevens in 2012 ook al eens zilver pakte. ,,In Amerika,” vult de renster direct aan. ,,Ik heb familie in Virginia (waar Richmond in ligt, red.) wonen. Ik ken de wegen wel. Om in eigen land wereldkampioen te worden, dat zou geweldig zijn. Maar er moet nog veel gebeuren. We kijken van dag tot dag”, stelt Stevens, die vervolgens in oktober in het huwelijksbootje stapt. ,,Trouwen in de regenboogtrui? Nou, dat past niet bij mijn jurk, denk ik. Maar het zou wel een cool design zijn.”  (Tekst: Stefan Bosson)