Daniel Martin kende een jaar van uitersten. Hij kwam ten val in de laatste bocht van Luik-Bastenaken-Luik, crashte zwaar in de openingsrit van de Giro, maar won in het najaar wel de Ronde van Lombardije. Zoals hij een jaar eerder al de beste was in Luik-Bastenaken-Luik. Martin is op zijn 28ste in de kracht van zijn leven, vertelt hij in Wieler Revue #9. Zijn benen kunnen nu wat het hoofd altijd al wilde
,,Ik hou er niet van om te zeggen hoe goed ik wel ben, maar het is wel zo dat ik bij de junioren al won door een tactische zet. Ik was nooit de sterkste in koers, maar moest winnen op intelligente wijze. En volgens mij is dat nu nog steeds zo. Alleen ben ik nu ook simpelweg sterker dan een paar jaar geleden, waardoor ik veel vaker vooraan te zien ben. Ik ben nu goed genoeg om de tactiek die ik in mijn hoofd heb ook uit te voeren. Voorheen had ik ook allerlei plannen, maar was ik gewoon niet sterk genoeg om het te laten zien. Nu heb ik het vertrouwen én de benen om de tactiek zoals ik die in mijn hoofd heb uit te voeren. Maar ik ben niet het type renner dat kan zeggen: ‘Ik ga die en die koers winnen’. Ik moet gewoon altijd mijn best doen, dat is het enige wat ik kan controleren. Al die andere factoren niet. Proberen beter te zijn dan alle anderen, maar dat wil iedereen.”
Het complete interview met Daniel Martin is te lezen in Wieler Revue #9. Klik hier om het nummer te bestellen.