/https%3A%2F%2Fcdn.pijper.io%2Fsource%2Fwieler-revue%2Fsource%2Fwielerrevue%2F2014%2F07%2FChristian-Prudhomme.jpg "Prudhomme: 'Tour zoekt over de grens naar passie'")
Massa's volk langs de kant bij de Tourstart in Engeland, volop enthousiasme voor de koers. Zo ziet Tourdirecteur Christian Prudhomme het graag. Want passie, dat is het toverwoord voor Prudhomme, vertelt hij in het exclusieve interview dat Wieler Revue met de Tourbaas had. ,,De Tour zit overal: in mijn gedachten, in mijn lichaam, in mijn hart." Passie is ook waar de Tour naar op zoek is bij een start in het buitenland. Het enthousiasme dat de Tour buiten de Franse landsgrenzen ten deel valt is ongelooflijk, vindt Prudhomme. Al is niet iedereen meteen enthousiast. Met veel theater: ,,Aaaahhh.... Alweer niet in Frankrijk. Waarom?", vraagt mijn vrouw. ,,Maar tegen haar en tegen alle Fransen zeg ik: omdat we zoeken naar passie! Dat zien we in straks Nederland en Utrecht, dat zien we ook in Yorkshire. Passie is het allerbelangrijkste."
Zijn de Fransen dan niet meer gepassioneerd voor de Tour?
Na enig aarzelen: ,,We hebben in Frankrijk het spreekwoord 'nul n'est prophète en son pays'. (Een profeet wordt in eigen land zelden geëerd - red.) Tegen de Fransen zeg ik: ga er heen, kijk naar de passie in het buitenland! De mensen zijn blij en trots op de Tour. In Frankrijk is de Tour natuurlijk al normaal. Als je elke dag met iemand samen bent, zie je misschien niet meer hoe bijzonder die persoon eigenlijk is. En als ik dan de passie van de mensen in andere landen zie, wauw! Bravo et merci!."
Prudhomme hoopt in de toekomst ooit een Afrikaanse of Chinese winnaar van de Tour te begroeten, maar een keer starten in bijvoorbeeld Peking is geen optie. Gedecideerd: ,,Nee! Mondiale ontwikkeling is mooi, maar waar staan we met onze wortels? In Nederland, België, Frankrijk, Italië en Spanje. Zonder die landen kan je je het wielrennen niet voorstellen. En als je dat vergeet, kan je ook niet verder ontwikkelen. Het zijn de landen met de kampioenen, de legendes, de ploegen. Ik wil met de Tour niet starten in een land zonder wielerhistorie, zonder passie. Het kan wel, een wielercultuur opbouwen. In 1981 droeg Phil Anderson voor het eerst één dag de gele trui, twintig jaar later won Cadel Evans als eerste Australiër de Tour. De Tour Down Under is een grote koers nu, met veel enthousiaste mensen langs de kant. Ze hebben een grote ploeg: Orica-GreenEdge. Maar het is te ver weg."
Klik hier om Wieler Revue #5 te bestellen