Woods: 'Ik begin te geloven dat ik een monument kan winnen'

• Michael Woods

Woods deed in 2016 zijn wonderlijke verhaal bij Wieler Revue. Als kind droomde hij van een loopbaan als ijshockeyer, als tiener blonk hij uit als hardloper en nu is hij een van de betere renners van EF Education First-Drapac op het hoogste wielerniveau. Met zijn podiumplek in Luik zette hij een volgende stap in zijn transformatie naar wereldtopper. Dat terwijl hij nog geen geweldig jaar kende.

"Ik heb lang gesukkeld met ziekte aan het begin van het seizoen", vertelt hij op de site van zijn ploeg. "Ik had niet de start van het seizoen die ik had gewild. Zondag was eigenlijk de eerste dag dat ik me weer een wielrenner voelde. Ik voelde me goed en werd geweldig bijgestaan door mijn team. Teammanager Jonathan Vaughters vertelde me dat ik een Ardennenklassieker kan winnen. Ik geloofde hem eerst niet, maar nu begin ik er toch in te geloven."

Dat had zelfs dit jaar misschien al gekund, want Woods zat precies achter Bob Jungels toen de Luxemburger zijn beslissende aanval plaatste. "Ik had daar een beetje schuld aan. Ik zat precies in zijn wiel en ik pakte een gelletje op het moment dat hij ging. Hij reed een sterke en dappere race. Ik had niet anders verwacht van hem."